30 januari 2014

Abraham

Gisteren was het feest in huize Kemper. Sinds vannacht slaap ik met Abraham in bed.
Oftewijl mijn lieftalige echtgenoot vierde zijn 50e verjaardag. Veel geeft hij niet om feestjes of verjaardagen en hij moest bovendien werken en dochterlief was ook niet thuis, maar helemaal ongemerkt wilde ik het toch niet voorbij laten gaan.






Dus hier en daar wat gekke posters in het huis opgehangen, hielp zoonlief met de slingers in de huiskamer en blies ik 50 ballonnen op.
Die ballonnen gooiden we in zijn auto, samen met wat Abraham posters. Dus toen manlief naar zijn werk wilde moest hij eerst zijn auto ontruimen.
Verder had ik een appelcake gebakken en 's avonds gingen we met z'n drieen uit eten bij Le Bouchon. Toch even wat speciaals doen. Dit weekend is dochterlief thuis en zullen we ook nog wel een restaurantje bezoeken.

Verder gaat het z'n gangetje hier thuis. School en studie zijn in full swing en ik heb nog steeds 3x in de week fysiotherapie. Na wat sessies in het zwembad begon ik eergisteren aan wat oefeningen op de ligfiets en loopband. De (weer)stand werd steeds zwaarder gezet en dat leek allemaal goed te gaan. Maar gisteren voelde ik behalve spierpijn (ik heb zoooo geen conditie of spierkracht meer) maar ook weer pijn. Dat laatste hoort natuurlijk niet dus kijken wat ze morgen bij de fysio zeggen.
Maar over het algemeen schiet het herstel aardig op en loop ik nagenoeg zonder krukken (of bij lange afstanden met 1 kruk). Doe het huishouden helaas weer helemaal zelf en loop ook al met de hond. Zolang we geen andere honden tegen komen gaat dat prima. Zien we een speelkameraadje dan wordt Dinkel druk en erg actief en kan ik haar moeilijker houden. Ik ben nog niet zo flexibel met opeens draaien en kan mijn evenwicht nog niet goed bewaren bij die gekke opspringende hond. Maar overall it's going good.

In Nederland wordt er nog steeds druk gewerkt in ons huisje en op afstand wordt de boel goed gecoordineerd. Mama en vriend Bert houden ons goed op de hoogte. Verder is er een start gemaakt met het schilderwerk. Dus zo langzaamaan komt het einde in zicht.

Rob aka mijn handige harrie, enthousiast geworden door al het geklus, is hier thuis verder gegaan. Hij heeft een gedeelte van ons bureau doorgezaagd en maakt er een wastafelframe van. Voor zijn verjaardag heeft hij dan ook een cirkelzaag en decopeerzaag van ons gekregen.  Rob de bouwer kan het maken haha.

Nog even over de ongeregeldheden in Bangkok. Daar krijg ik nog wel eens vragen over. Vooralsnog zijn alle demonstraties vreedzaam en ondervinden toeristen of  buitenlanders weinig last  hiervan zolang je maar niet op de protest sites komt.  A.s. zondag worden er hier in Thailand nieuwe verkiezingen gehouden. Daar zijn de demonstranten op tegen en dreigen ze de stemburo's te bezetten. Dus hopelijk escaleert de boel dan niet. Maar vooralsnog wonen wij ver weg van alles en zitten wij goed.

Nog 2 dagen en dan is het weekend. Manlief moet weer weg, naar Sri Lanka  (of Bangladesh?) geloof ik. Tot aan onze verhuizing in juni zal ik hem weinig zien. Hij heeft behoorlijk wat reisjes geboekt staan.

De tijd vliegt voorbij. Februari staat alweer voor de deur. Dan nog maar een paar maandjes in Bangkok en begint hier al snel het hele circus van verhuizen.

9 januari 2014

Gelukkig 2014

Allereerst iedereen nog de allerbeste wensen voor 2014. Ik wens jullie een gezellig,  gelukkig en vooral gezond jaar. Voor ons wordt het een spannend jaar. Mats doet in mei eindexamen en we gaan weer verhuizen. Remigreren zoals dat deze keer heet.

Maar eerst nog even over vorig jaar. Dat sloten wij gezellig en in stijl af. Wij vierden Kerst en Oud & Nieuw in Europa.
Met kerst gingen we, samen met mijn zusje en haar gezin skiën in Oostenrijk (met een camper!) en de week erna verbleven we in Nederland en vierden we Oudejaarsavond bij mijn ouders. En op nieuwjaarsdag hadden we een familie etentje bij Rob's ouders.

Tijdens de wintersport hadden we erg mooi, zonnig weer, nog redelijk goede sneeuw (het begon daar pas te sneeuwen nadat wij alweer vertrokken waren) en was het super gezellig om zo onderaan de piste met een groep mede 'camperaars' te staan. De meesten kennen elkaar en ook mijn zusje en zwager komen hier al jaren met hun eigen camper. Er was deze keer ook een grote groep tieners mee, dus leuk voor onze kids. En de plek is ideaal;  je loopt zo naar de skilift en skiet terug tot aan de camper. En de apres-ski vond gewoon buiten tussen de campers plaats, een dolle boel.
Voor mij was het natuurlijk ergens wel wat saai omdat ik niet kon skiën. En bang om te vallen op het ijs of in de sneeuw verbleef ik daarom voornamelijk in de camper. Maar ex-blogster, en nu FB vriendin, Ineke die al jaren in Oostenrijk woont kwam nog gezellig op de thee.
En verder was het gewoon leuk om bij mijn zusje en haar gezin te zijn. We hadden elkaar al eventjes niet gezien. Op kerstavond gingen we met de hele camper groep uit eten bij een restaurantje onderaan de piste. Dat kon ik net belopen met mijn krukken.
We kijken dan ook terug op een leuke week. Al was het voor Rob iets minder want die werd de tweede dag onderuit geskied door een kind wat niet kon remmen en heeft de hele week erg veel (rug)pijn gehad.

De week erna in Nederland stond, vooral voor Rob, in het teken van klussen in ons nieuwe huis. Ik moet zeggen hij en vriend Bert keihard gewerkt hebben. Het meeste grove sloop- en breekwerk is gedaan, elektriciteit- en waterleidingen zijn (om)gelegd, een muurtje is gemetseld, verlaagd plafond is gesloopt en wanden zijn afgestreken en gestuct. Nu kan begonnen worden aan het afwerken en het schilderwerk.

Terwijl de mannen klusten ging ik met mijn moeder op pad (hobbelend op krukken) op zoek naar tegels, vloerbedekking (euh pvc laminaat), hangtoilet, glazen douchewand, boiler etc. etc. Ook de kleur verf werd uitgekozen en nog meer van dat soort klusjes. Dus dat is allemaal geregeld. Ons paleisje wordt echt super.

Oudejaarsavond aten we pizza en keken we het vuurwerk bij mijn ouders en op nieuwjaarsdag zagen we de andere kant v.d. familie bij mijn schoonouders. Rob's vader had weer heerlijk Indonesisch gekookt.

Michou ging nog winkelen met oma en zag met opa de IMAX 3D film The Hobbit in de bioscoop. Mats ging ook nog shoppen en chatte verder veel met zijn vriendinnetje. De week was zo om.

En omdat foto's meer zeggen zie deze LINK van het skiën en de verbouwing.

Inmiddels zijn we weer in Bangkok. Michou ging direct door naar haar kamer want die had begin v.d. week haar (uitgestelde) examens. Mats kreeg gelijk zijn vriendin hier over de vloer. De afgelopen dagen waren ze of hier of bij haar thuis in downtown Bangkok.
Verder mocht ik op controle komen bij de orthopeed en sinds gisteren ben ik begonnen met fysiotherapie. 3x in de week mag ik mij nu daarvoor in het ziekenhuis melden. Fijn dat deze bij ons om de hoek is. Ik rijd er zo naar toe in het golfkarretje.

Nu is het bijna weer weekend, komt Michou weer thuis en vanaf volgende week mag Mats ook weer naar school. Dan is 2014 pas echt begonnen.