Hebben wij dat weer

Tjonge alweer ruim 1,5 week voorbij na mijn laatste posting.  En deze keer was er genoeg gaande om over te bloggen.

Maar door Facebook heb ik veel minder de behoefte mijn weblog bij te houden. Tegenwoordig knal ik via FB mobiel a la minuut wat ik doe of wat op dat moment mij bezighoudt online, fotootje er bij et voila .......iedereen is gelijk op de hoogte. Je krijgt direct reacties op je status en bovendien zitten veel van mijn webloglezers ook op FB. Dan voelt het bloggen een beetje als mosterd na de maaltijd. Maar.... aangezien er ook nog steeds trouwe lezers zijn die geen facebook account hebben en het blog een leuk naslagwerk voor mij persoonlijk is nu toch maar weer een nieuw blogje.

Michou's universiteit heeft nog steeds te lijden van de overstromingen en heeft maar weer eens openingsdatum van de campus & colleges  opgeschoven van 28 november naar 13 december (gevolg: alle semester data schuiven door en vakanties en vrije dagen schieten erbij in). Dus is een gezamenlijk kerst- EN zomervakantie als gezin nu definitief van de baan. Flink balen maar 't is niet anders.
Plannen gewijzigd. Gelukkig komen  mijn ouders met de feestdagen. Voor ons is Bangkok en Thialand ook nog onbekend dus gaan we gezellig samen de toerist uithangen. Mats heeft daar niet zo'n behoefte aan en voor hem hebben we daarom een ticket Dubai geboekt. Hij gaat naar Cody en viert kerst en oud & nieuw bij en met zijn vrienden. Dat is natuurlijk voor een tiener ook veel leuker. OF feesten, naar Ski Dubai, surfen en op het strand hangen met je vriend(inn)en OF met je oma in een tuk tuk....'n erg moeilijke keuze  -_-
En zoals Rob's zo mooi schreef op zijn FB page:

Mijn dochter vloog op haar 16de alleen naar de USA. Mijn zoon vliegt met 15 jaar alleen naar Dubai. Ik vloog voor het eerst in mijn eentje op mijn 30ste. Tijden veranderen.

Me dunkt, onze kids zijn bevoorrecht.

Ook heb ik van de week het geld voor  Global Citizens Week (aka Week without Walls) voor zoonlief betaald. Dit jaar blijft hij nog 'gewoon' IN  COUNTRY gaat hij o.a. mountainbiken en kajakken in westen van Thailand. Tja, is weer eens wat anders dan op de fiets naar de Ginkelse hei.

Verder kon ik nog meer de portemonee trekken want we gaan op 2 december met een groep Nederlanders Sinterklaas-dobbelen (?) en moeten er dus mooie, leuke, grappige of heel foute kadootjes gekocht worden. Samen met Felicia (baasje van Binkel en Bonus) ben ik naar een van de vele shoppingmalls in downtown Bangkok gereden (wat een luxe; vriendinnen met een prive chaffeur!) om eens flink te gaan schoppen. Daar ook nog heerlijk gelucht en wederom vinden Dr. Frank of Sonja B. geen klant in mij -_-

Mango sticky rice & yakisoba with chiken.

Eenmaal weer thuis bleek dat onze XL Hoover koel-/vriescombinatie de geest gegeven had. Natuurlijk zat deze net aardig vol met eten :-( Rob kon zo gauw niet het probleem ontdekken en ook het servicenummer dan wel internet bood geen oplossing. Afijn, om een lang verhaal kort te maken hebben we dezelfde avond maar een nieuwe koelkast gehaald. Er was niet veel keus, veel warenhuizen staan nog onder water of hebben waterschade geleden, en dus hebben we een modelletje gehaald die nog in de winkel op voorraad was. Hij is vanmorgen afgeleverd en over een uurtje kan ik hem dan aanzetten en gebruiken (vanavond wordt het kliekjes eten van hetgeen inmiddels ontdooid is).

En blijven we nog even in het rijtje van hebben wij dat weer...... het is blijkbaar zo dat, al bezitten we een Thai residentie visa voor 1 jaar (non-immigrant visa) toch moeten we ons elke 3 maanden melden bij immigratie. Die oproep kwam van de week binnen. Locale regeltjes he. Rob heeft hier geen last van want hij reist zo veel dat iedere keer dat langs de douane komt zijn visastempel automatisch vernieuwd wordt. Maar Michou, Mats en ik moeten daarvoor naar het immigratie kantoor toe. Persoonlijk gaan, maar je kan ook een gemachtigde sturen. Zolang het ingevulde en ondertekende 'long stay' formulier met origineel paspoort maar meegebracht worden. Tja, nu mogen jullie raden waar Michou's paspoort zich op dit moment bevindt. Bingo....in haar appartementje.... waar de boel nu ondergelopen is. Area is alleen te bereiken via legertruck. Dus dit weekend maar uitdokteren hoe we evt. per trein, bootje en legertruck bij haar kamer kunnen komen. Gelukkig woont ze op de 7e verdieping dus haar spullen zijn droog. Tja toen ze in oktober even een paar dagen thuis kwam hadden we nooit gedacht dat waar zij woont ook alles zou onderlopen en dat de universiteit zo lang dicht zou gaan. Anders hadden we uiteraard veel meer kleding en belangrijke papieren meegenomen. Off topic; ik ben benieuwd hoe haar koelkast er nu trouwens uitziet euh ruikt?

Ook vandaag maar eens bellen met immigration wat de uitzonderingen zijn en anders hoe hoog de boete is bij je niet melden (of althans niet kunnen tonen van een paspoort)....

Never a dull moment hier in huize Kemper.