Verliefd

Nog helemaal in zwijmel zit ik dit blog te typen. Ik voel me zo relaxt en krijg nog een warm en gelukzalig gevoel al ik eraan (terug)denk. De zon schijnt opeens iedere dag (echt waar) en alles ziet er mooier uit. Het voelt als thuis gekomen zijn. Wij horen bij elkaar. Hier wil ik nooit meer weg. Zoiets.....verliefd dus.

Ik heb altijd al een zwak voor dit continent gehad en echt, wonen in het Midden Oosten (Dubai) en in Azie (Bangkok) was zeker niet verkeerd, maar Zuid Amerika heeft gewoon iets. Brazilië is geweldig en ik word helemaal warm als ik aan Curitiba denk maar boy, heeft Buenos Aires toch mijn hart gestolen. Wat een fantastische stad! En die met recht haar naam eer aandoet. Wat een verademing in vergelijking met Sao Paulo. Zo'n schone, heldere, zuivere en stralend blauwe lucht. Een stad met prachtige architectuur, vol historie, de vele parken en groene brede lanen en bovenal vriendelijke mensen. Met heerlijk eten (steaks) en goede wijn. Overal terrasjes en gezelligheid. En de relaxte sfeer....zalig.

Wij verlieten SP met weliswaar 26 grd. maar het was bewolkt en het motregende wat. Wij kwamen aan met 24 graden en een stralend blauwe lucht en volop zon. Hier doen ze ook niet aan zomertijd dus de klok moest een uur terug en zo hadden we nog de hele middag voor ons. Omdat het een business trip voor Rob betrof stond er bij de luchthaven netjes een auto met chauffeur op ons te wachten en werden we in rap tempo naar het luxe Faena hotel in Puerto Madero gereden. Ook leuk voor mij om eens mee te maken. Geen gedoe met zoeken naar een taxi of Uber haha.

Eenmaal ingecheckt ontmoeten we wat collega's van Rob die al eerder gearriveerd waren waaronder collega Ulf uit onze Dubai tijd en Juan de Colombiaan die tijdens afgelopen de EK wedstrijden nog met zijn gezin bij ons in SP geweest is. Dus na gezellig even bijgekletst te hebben ben ik onze koffer gaan uitruimen op de kamer. Daarna hebben we samen een late lunch aan de kade van Puerto Madero genomen waarna Rob al een meeting had en ik mijzelf dus moest vermaken. Omdat dat de rest van de week ook het geval ging zijn ben ik op de hotelkamer mijn excursies en afspraken voor de komende dagen definitief gaan vastleggen en bevestigen. Omdat ik al twee keer eerder in BA ben geweest wist ik precies wat ik graag (nog een keer) wilde gaan zien. 's Avonds zijn manlief en ik bife de chorizo gaan eten in een van de vele restaurantjes aan de docks.

De volgende dag moest Rob al vroeg op voor een hele dag conference en besloot ik nog wat te luieren in bed alvorens te gaan ontbijten. Ik had slecht geslapen (de airco was 's nachts uitgevallen) en na dit aan de receptie doorgegeven te hebben ben ik, na het ontbijt, gaan wandelen in de omgeving om daarna mijn fitnessrondje af te maken in de gym van het hotel. Om 11 uur gedoucht en wel richting de andere kant van Puerto Madero gelopen waar bij het Hilton hotel een stop van de Hop On Hop Off bus is. Hier even gewacht totdat deze arriveerde om daarna in het zonnetje op het open dak te genieten van al het moois wat de stad te beiden heeft. I love, love this city! Het was volop lente, alles stond in bloei (nog van dat mooie, heldere frisse groen) in combinatie met die blauwe lucht en dan de stralende zon. Het geroezemoes van die warme Spaanse taal om je heen. Echt genieten!

theater Colon

Om 2 uur ergens uitgestapt en heerlijk op een terrasje van een grote farmers salade genoten. Nog een fles water erbij en een kop koffie toe en toen mocht ik omgerekend 8,35 euro voor mijn lunch afrekenen. Spotgoedkoop natuurlijk.Uiteraard gaf ik nog een fooi.

Daarna op een andere bus gestapt en de rondrit verder vervolgd totdat ik weer in Puerto Madera was. Hier op een ander punt uitgestapt en via de haven naar het hotel teruggelopen. Daar nog een uurtje bij het zwembad gelegen maar ik had inmiddels dorst gekregen en voor het water op de hotelkamer rekenden ze US 12. Dat vond ik van de gekke en ben dus bij een kleine supermarkt in de buurt wat water gaan halen. Toen ik om 19 uur terug was op de kamer bleek dat het kamermeisje net een flesje water (complementary) naast mijn bed had gezet. Omdat Rob ook een avondprogramma had ben ik mij gaan omkleden en met mijzelf uit eten gegaan. Tortilla met Argentinian beef strips (de tortilla niet gegeten), verse guacamole en salsa, water en kop koffie toe. Smaakte prima en wederom kostte dit een appel en een ei. Nog even geflaneerd over de kade, gezellig sfeertje daar met zulke vriendelijke mensen, en was ik om ca. 10 uur weer terug op de hotelkamer. Aardig rozig van hele dag buiten zijn, en het slechte slapen van de nacht ervoor, dook ik mijn bed in. De airco was inmiddels gemaakt en niet veel later kwam ook manlief 'thuis'.

ontbijtzaal/en een van de 3 restaurants in het hotel

het zwembad

De tweede dag stond ik ook redelijk vroeg op, al was Rob nog eerder vertrokken, want ik had een hele dag fietsen geboekt. Volgens Google maps was het verzamelpunt relatief dicht bij en besloot ik te er heen te gaan lopen. Helaas bleek dat er wegwerkzaamheden waren waardoor ik een heel stuk moest omlopen maar drie kwartier later kwam ik dan toch nog net op tijd bij het kantoor van Biking Buenos Aires aan. Samen met nog 4 andere toeristen (2 Amerikaanse vrienden en een ouder US stel)  waren we klaar voor een gezellig sportief dagje. Onze Nederlandse gids Olaf was onderhoudend, wist veel te vertellen en had leuke insider tips en goede info. We hadden een stop in een park waar we, al picknickend, mate dronken en alfajores met doce de leite en kokos aten, we stopten bij een empanada stand en kregen een slok coca Fernet,  en aten bij een food truck/stand een heerlijk broodje (voor mij geen broodje) bondiola completa. Voor mij de versie met varkensvlees met kaas, ei, salade, salsa, kimchi en pimento. Zalig. En uiteraard kregen we voldoende water. De  zon scheen uitbundig, de temperatuur was uitstekend, al stond er wel wat meer wind waardoor het in de schaduw soms wat kouder aanvoelde. Maar daardoor een perfect dagje om de hele dag buiten te zijn. Er is hier zoveel te zien en het fietsen is heel goed te doen. BA heeft veel fietspaden of aparte fietsstroken en is i.t.t. Sao Paulo nagenoeg vlak. Vooral de rit door het ecologisch park vond ik geweldig. Daar ging zo'n rust vanuit. Kortom zo'n fietstocht is een aanrader.

Eenmaal weer terug bij het kantoor van Biking Buenos Aires kregen we nog een laatste flesje water aangeboden en nog wat extra tips over de stad. Na afscheid genomen te hebben van het groepje en de gids ben ik op mijn gemakje teruggelopen naar het hotel. Maar eerst heb ik onderweg nog een ijsje genuttigd op een wederom gezellig terrasje en genoten van alles om mij heen. Die sfeer..... zucht. Heb ik al gezegd dat ik helemaal verliefd ben op deze stad?

Terug op de hotelkamer ben ik gauw gaan douchen. Nadat ik weer helemaal fris en fruitig was bleek het inmiddels half 8 te zijn en rommelde mijn maag toch wel een beetje. Dus wederom richting de docks met haar vele uitgaansgelegenheden geslenterd en daar een heerlijk stuk zalm gegeten met gegrilde groenten. Overal krijg je trouwens een mandje met knapperig verse (stok)broodjes en tapenade vooraf neergezet maar die heb ik steeds beleefd afgeslagen. Ik moet toch een klein beetje mijn 'dieet' blijven volgen en als zoiets dan op tafel voor mijn snufferd staat kan ik er niet vanaf blijven. Afijn, ook hier weer koffie toe genomen en ben ik nog even blijven zitten wat lezende en foto's bekijkend op mijn telefoon. Rob had een cultureel avondje met diner-tango show en aangezien ik zo'n show al twee keer heb gezien had ik dus geen haast om terug naar de hotelkamer te gaan.

Dan is het donderdag en dit is de laatste dag van Rob's conference en 's avonds is hij vrij. Maar ik heb de hele middag en avond afgesproken met Colombiaanse vriendin Ligia, die ik nog ken uit Curitiba. Zij woont en werkt hier alweer een aantal jaren. Dus mijn eega moet zich vanavond maar zien te vermaken terwijl deze dames op stap gaan.
Na het ontbijt besluit ik niet bij het zwembad te gaan liggen zoals mijn eerste plan was, maar om mijn sportkleding weer aan te trekken en richting het ecopark te wandelen. Hier was het gisteren tijdens de fietstocht zo heerlijk dat ik daar graag de ochtend wil door brengen. En dat was absoluut een goede beslissing. Zo heerlijk rustig en ik zag zelfs wildlife zo voor mijn voeten voorbij kruipen.

Na ruim twee uur in het park gelopen te hebben loop ik via de andere kant het park uit terug richting het hotel.
Daar kleed ik mij om en wacht op Ligia. Die arriveert al snel en samen rijden we de stad uit richting greater area of Buenos Aires naar een grote shoppingmall waar we uitgebreid gaan winkelen. Daarna laat ze mij die omgeving daar zien (doet meer 'dorps' aan met grotere villa's voor expats) en gaan we ergens gezellig koffiedrinken. We vergeten de tijd en opeens moeten we terug naar Palermo waar zij woont en daar in de buurt een tafeltje heeft geboekt bij een Italiaan. Gelukkig eet men ook hier altijd laat haha. En al etende kletsen we verder. Omdat het al laat is en de alcohol vloeit wordt haar vriend opgetrommeld die ook aan schuift en onze BOB wordt. Ik opperde al dat ik rustig een Uber terug naar het hotel neem maar daar wilden ze niets van weten. We blijven nog wat hangen en als het dan toch echt de hoogste tijd wordt om terug te gaan (zij moeten morgen tenslotte nog werken) wordt er onderweg nog even gestopt bij 'the best ijssalon in town' -die tot diep in de nacht geopend is- en waar ik absoluut het Dolce de Leite ijs moet proberen. Er wordt vervolgens een halve kilo ijs(!) besteld in div. smaken zodat ik ook wat kan meenemen voor manlief. Die verras ik dan ook 's nachts op bed met een hele grote beker ijs ;-)

En dan is het vrijdag en is mijn hardwerkende man ook vrij. Eindelijk ontbijten we samen en gaan dan naar buiten. Rob wil graag wat van de omgeving zien en ik neem hem weer mee naar het Eco park. Ook hij moet deze oase van rust ervaren. We lopen samen een groot rondje door het park en genieten van al het moois.

Terug in het hotel checken we uit, nemen afscheid van een paar collega's en pakken een Uber naar het Etoile hotel in Recoleta. In dit hotel hebben we al een keer eerder gelogeerd en het ligt recht tegenover de begraafplaats waar o.a Evita Perron begraven ligt. Zeker de moeite waard om daar eens te gaan kijken. Ik heb zo'n rondleiding al een keer gedaan tijdens een van mijn vorige bezoeken aan BA. 

Anyway, tijdens het verlaten van de Uber maak ik waarschijnlijk een verkeerde beweging en heb ik opeens een stekende pijn achter mijn linker knie die daarna ook direct dik wordt. Zucht. Ouderdom komt met gebreken, en mijn knieën zijn na die twee ongevallen nooit meer zo stabiel geworden. Strompelend loop ik het hotel binnen waar we inchecken en onze koffers achter laten. De kamer is nog niet klaar. Geeft niets, we gaan gewoon gezellig lunchen op een van de vele terrasjes hier op het plein. 

Hier blijven we een hele lange tijd zitten en gaan dan tegen 4 uur weer naar het hotel. De kamer is klaar en we hebben er eentje met balkon en uitzicht op de begraafplaats. Rob gaat nog een uurtje zon pakken op het dakterras van het hotel en ik duik met een boek op bed, met een natgemaakte handdoek om mijn knie. 's Avonds eten we een zalige Argentijnse biefstuk met grote salade bij een steakhouse om de hoek en wandelen we daarna wat door de buurt. Helaas werkt mijn knie echt niet mee en besluiten we om terug naar het hotel te gaan. Komende week hebben we vakantie en gaan we reizen met de kinderen en dan wil ik wel graag mobiel en goed te been zijn. Dus die knie moet nu rust hebben.

Zaterdag had ik nog het e.e.a. gepland om te gaan bekijken maar gezien mijn knie, die nog steeds aanvoelt alsof er iemand met een mes van achteren insteekt, besluiten we om bij  het hotel te blijven. We genieten even op het balkon van het uitzicht en gaan dan heerlijk een paar uur in de zon op het dakterras liggen. Daarna pakken we alvast in, checken gelijk maar uit en laten de koffers weer achter bij de receptie.

Dan is het tijd om (laat) te gaan lunchen en ook dat doen we weer op een terrasje in de buurt. Zo veel keus. We delen een smakelijke salade, Rob neemt nog een wijntje erbij en zitten heerlijk in het zonnetje. Ik zit hier zo lekker, in goed gezelschap, wat wil een mens nog meer? Maar ja, begin van de avond gaat onze vlucht dus we moeten toch echt de koffers gaan ophalen, een taxi regelen en richting de luchthaven. Bah, ik wil helemaal niet weg. Het is dat ik de kinderen overmorgen eindelijk weer ga zien en wij dan naar het prachtige, tropische paradijsje Pipa gaan en Rob mij heeft beloofd dat we hier absoluut nog een keer terugkomen. Kijk daarom houd ik van die man. Ik ben zo verliefd op...... Buenos Aires.