Het is alweer zondag en wij zitten gezellig binnen. Sowieso vanwege de lockdown maar ook omdat het weer, na een paar dagen met heerlijke zonneschijn, plaats heeft gemaakt voor een saai kou- en regenfront(je). En dan trekt het niet om naar buiten te gaan 😁.
De honden moeten natuurlijk wel uitgelaten worden. We gaan er dus op uit maar lopen nu anders dan het normale rondje. Ik heb even geen zin in nog meer euh, gevonden voorwerpen.
Afgelopen donderdag ben ik 's avonds in de keuken bezig en de honden lopen mij in de weg. Dat gebedel moet ik niet en ik stuur dochterlief met de beesten naar buiten. Even een klein blokje om. Dat eventjes duurt maar en duurt maar en ik zie het eten al verpieteren. Mijn irritatielevel stijgt en als dochterlief dan opeens belt beantwoord ik haar telefoontje niet al te vriendelijk. Maar het blijkt dat Michou een hele kleine pup heeft gevonden, die moederziel alleen is, en zielig bevend tegen een hek aan zit. Een hek wat om een terrein staat waar twee, vrij agressieve, waakhonden op niet misverstaanbare wijze aangeven dat indringers daar niet welkom zijn. Michou kan de moederhond (en de roedel straathonden die daar normaliter in de buurt verblijven) nergens vinden. Bovendien zit ze ook nog met onze eigen twee honden. Die vinden dat kleine frummeltje maar al te interessant en maken de pup bang. Dus ik moet komen helpen. Want ze laat dat diertje onder geen beding helemaal alleen achter. Tja, en daar loop je dan aan het begin van de avond met een pup in je armen. Wat moeten we hier nu mee? Want hoe lief ik puppy's ook vind, we kunnen toch echt niet alle zielige diertjes in huis nemen. We hebben al 4 huisdieren rondlopen. Waaronder een net van parvo herstelde pup die behoorlijk veel aandacht (en discipline) vraagt. En straks gaan we ook nog flink verbouwen.
Afijn, thuis kwam het kleine ding wat bij (warmte van Michou haar vest) en reageerde minder apathisch. En na het drinken van een beetje water begon er nog meer leven in te komen. En nu?
Ik herinnerde mij dat ik bij onze dierenarts een donatiepotje voor local rescue center 2ndhand4footers had zien staan. En het blijkt dat deze gerund wordt door een Nederlands echtpaar. Dus heb ik hen gebeld en gevraagd of ze ons konden helpen. En al hebben ze op dit moment 24 puppy's rondlopen (!!) ze snapten dat wij nog niet klaar zijn voor een derde hond. Ze weten waarschijnlijk ook wie de moeder van 'onze' pup is en proberen haar al een tijdje te vangen zodat zij gesteriliseerd kan worden. Afijn, een half uur later stond er iemand voor de deur om de pup van ons over te nemen. Zij zullen er nu voor zorgen dat de pup aansterkt, socialiseert, haar vaccinaties krijgt en dan geadopteerd wordt. En ze krijgt de naam.... Michou. Naar degene die haar gevonden heeft. Hoe leuk is dat.
Uiteraard hebben wij de volgende dag direct een donatie aan het opvangcenter gedaan. Een bijdrage ter tegemoetkoming aan de te verwachte vaccinatie-, sterilisatie- en voedingskosten van Michou. Mochten jullie willen helpen, dit is zeker een goed doel om te steunen. Alle opgevangen dieren worden zoveel mogelijk geadopteerd in Nederland en België.
Verder is van de week de landopmeter langs geweest. Al om 10 voor 8 's morgens stond de beste knul voor de deur. En de hele dag is hij bezig geweest. Elke boom, elk object en elke steen of muur in de tuin werd in kaart gebracht.
Ik weet nu ook dat wij naast alle sinaasappel- en mandarijnenbomen, de granaatappelbomen ook nog een vijgenboom, 2 olijvenboompjes, Guava (Goiaba) en Kumquats struiken in de tuin hebben staan. En nu maar kijken of ik alles levend en bloeiende kan houden ;-)
Afgelopen donderdag, toen het zonnetje lekker scheen, waren kind en ik in de achtertuin bezig. Terwijl ik nog even wat afmaak filmt Michou alvast onze vorderingen voor het thuisfront. Opeens vind ik een schedel en een bot in de tuin. Duidelijk hebben de vorige bewoners al hun overleden huisdieren hier begraven.
3 opmerkingen:
En hier in Holland is het juist zo lekker weer, bijna lente. Enorm verschil met vorige week. En bijna weer een nieuwe bewoner... nou die zou het goed hebben bij jullie, zeker weten. Maar ook geweldig dat er zo een opvang bestaat voor deze dieren. Zwerfhonden is in heel Portugal een probleem helaas. Hopelijk snel mooi weer daar, en een start van de grote verbouwing !!
Ohhhh, die pup! Smelt! Fijn dat ze in goede handen is. En wat leuk dat ze Michou heet (wat ik sowieso een leuke naam vind, ook een Mies, hè). Lijkt me inderdaad een uitdaging om al die bomen in leven te houden. Hoewel het in jullie klimaat misschien nog mee valt.
Jeetje wat een verhaal! Die arme hondjes!
Een reactie posten