Inmiddels is Rob ook weer thuis, hij was voor een kleine week naar Zweden. Maar met een tussenstop in Nederland wat dus betekende een koffer vol lekkers mee terug. Het voorraadje drop, Calve pindakaas, hagelslag en DE koffie is weer voor even aangevuld.
Verder ben ik de afgelopen weeken maar eens actief gebruik gaan maken van mijn Clark Hatch fitness membershipcard. Gym... here I come! In de strijd tegen de kilootjes en inmiddels waardeloze conditie was ik in eerste instantie weer begonnen met hardlopen. Maar dat blijkt definitief een afgesloten zaak. Mijn rug wil hier echt niet meer aan meewerken. En terwijl Rob dus heerlijk jogt -en tegenwoordig in het weekend met een groep mountainbiket (?)- loop ik, naast het dagelijkse rondje met de hond, de sportschool binnen. Hier heb ik inmiddels een haat-liefde relatie opgebouwd met de stairmaster. Wat een @#%$ apparaat. Maar desondanks geniet ik van mijn uurtje sporten (vandaag zelfs ruim1,5 uur want ik had zulke leuke muziek op mijn i-pod) dus we blijven fanatiek doorgaan.
Nu is 't bijna weekend. Michou is alweer thuis; die hebben we gisteren opgehaald. Ze is druk (euh) aan het studeren want volgende week zijn de final semester exams. Begin februari begint dan semester 2 en moet ze na volgende week andere (vervolg) vakken kiezen. Afhankelijk hoeveel credits ze bij elkaar gesprokkeld heeft. De taal Japans heeft ze trouwens laten vallen. Dat was haar uiteindelijk toch te moeilijk (en naar mijn mening ook een vak waar je niet veel aan hebt, maar dat terzijde). Ze kijkt nu of ze credits voor haar IB Spaans kan krijgen. Lekker vlot allemaal weer. Typisch onze dochter. Maar goed belangrijkste is dat ze het naar haar zin heeft daar op college en haar draai gevonden heeft.
Mats hobbelt ondertussen ook gewoon door. Ergens in februari heeft hij van school Global Citiziens Week (aka Week Without Walls); een soort schoolreisje tbv het goede doel c.q de community. Sigh!
Over een paar maanden moet hij trouwens zijn vakkenpakket kiezen e/o keuze maken voor IB maar meneer heeft nog geen flauw benul wat hij leuk vindt of wil gaan studeren. Lastig kiezen dus. Vooralsnog maar goede cijfers blijven halen dan bekijken we het eind van het schooljaar wel verder.
Wie het ook allemaal bekijkt is Dinkellientje. Onze hondedame begint behoorlijk te puberen. Sinds kort is ze het er niet mee eens dat ik 's morgens naar de sportschool ga en haar dan alleen achter laat. Ze laat dit dan ook goed merken door in die tijd op sloopjacht te gaan. Ze zoekt bewust naar dingen om te slopen. Zo gooit ze de prullebak in de keuken om (en haalt deze vervolgens overhoop) en sleept de inhoud de huiskamer in, heeft al een muis, usb memorystick en oa mijn bril gemold en presteerde het zelfs om een nieuwe halogeenlamp die in een doosje op tafel lag kapot te bijten. Ik bedoel maar.. dat moet toch pijn doen, en toch heeft ze erop zitten kauwen. Ook schoenen, 'n bord met schelpen en een rekenmachientje moesten eraan geloven. Uiteraard dacht ik dat ik alles op een veilige afstand had weggelegd. Niet dus. En 't is niet dat ze geen speelgoed van haarzelf heeft. Wat zeg ik..er staat een hele doos vol. Nu gaat mevrouw in de tuin als ik ga sporten maar ook daar moet ik dus goed kijken of er niet iets ligt of staat wat ze kan slopen. Ik heb in elk geval genoeg gaten in de tuin om nwe boompjes te planten. Het is dat ze zo ongelofelijk knuffelkont is want anders...... Tja, wie wilde er ook weer een boxer?
Zie haar zitten: de directrice....
Fijn weekend allemaal!
12 opmerkingen:
misschien was die bench toch wel handig geweest......maar ja daar had ze dan wel vanaf het begin in gemoeten...en niet als soort strafmaatregel. Succes met deze ondeugd!
@Henriette, absoluut waar. Ik had vanaf het begin gewoon strenger en consequenter moeten zijn. 't was alleen allemaal een beetje veel in het begin. De verhuizing, nieuw land en huis en nwe hond en ze was zooo lief. Tsja....
Maar we komen er wel, ooit -_-
Gezellig om weer logés te krijgen. Gaan Ron en Roos ook mee rondtrekken of blijven die bij jou?
Zo'n sloophond is altijd lastig. Ook Igor had daar een handje van, m'n verzameling klederdrachtpoppen misten allerlei ledematen en hele schoenen had ik ook niet meer, vooral de naaldhakken (daar liep ik toen nog op) waren favoriet.
Spannend al die keuzes met studie, japans wordt hier toch steeds meer geleerd, en chinees schijnt ook favoriet te zijn, maar het lijken me vreselijke talen om te leren.
groetjes Nan
Dinkel staat leuk op de foto.Is allemaal wat, nou leuk voor uit zicht dat er weer visite komt.Geniet er maar van.
Is er niet ergens een gehoorzaamheidscursus te volgen voor Dinkel? Bij ons in Delft wordt op een lyceum al Chinees gegeven. (niet verplicht).
Ja, die ruggen in onze familie weten wat.
Veel plezier met je visite de komende weken.
Wij gaan zo naar Rob toe voor z'n verjaardag.
Liefs, Plien.
Leuk om iets over de hond zijn perikelen te lezen,hahaha...en ja kan me er alles bij voorstellen, toen we bij jullie op bezoek waren ging ook Evert zijn pijp, incl. hoesje eraan....Lijkt me toch ook niet echt lekker smaken, toch? Fijn dat de kinderen het nog steeds goed doen op school/ universiteit, want blijft toch moeilijk worden als je in de hogere klassen terecht komt. Een hele fijne tijd toegewent met je schoonouders en ik hoop dat ze net zo zullen gaan genieten, als dat wij toen bij jullie hebben gedaan !!
Groet van Margreet
Blij te lezen dat het goed en je weer gezellig familie op bezoek krijgt wat een lekker hondje trouwens groetjes nelleke taal
hihi geweldig weer een baby erbij!!!
Zie ze kijken en dan die oren;-)
haha veel plezier ermee;-)
Al met al gaat alles inmiddels weer lekker z'n gangetje daar, met alle up-en-downs vandien.
Ik pas nu op het mini-hondje van Mich. Dat kleine mormel sloopt ook wel eens wat. Laatst had-ie een enorme waxinelichthouder van de salontafel mee naar z'n mand gesleept. Ze blijven je verbazen!
Veel plezier met de logees!
Heerlijk om te lezen, hoe jullie gezin gewoon is. Michou komt er wel, Katja is ook altijd zo "last minute". Het is wel fijn dat ze op die college zo vaak van gedachten kunnen veranderen. Kun je Dinkel niet alsnog aan de bench wennen? Ze is toch nog jong?
Oei, die Dinkel, maar wat een boefje zeg, zo op de foto. Ik heb Mia wel aan de bench gewend, ze zit er nu alleen 's-nachts nog in.
Volgens mij zit het bij tieners in de genen, dat last-minute gedoe.
Geniet van je bezoek!
Ik wil ook een Dinkel! Wat een cutie zeg! Heel veel plezier met je bezoek (en je NL lekkernijen! ik moet ook weer es de kast in duiken om te kijken hoe het staat met de hagelslag en de pindakaas ;-)
Een reactie posten