Zonnige gezelligheid

O, jee nou vroegen mensen zich zowaar af of ik het wel naar mijn zin heb hier in Brazilië na de teleurstellingen van de afgelopen weken (tuinset + beleza) en vooral zonder de kinderen. Natuurlijk! Na regen komt altijd zonneschijn. Wie zichzelf niet kietelt die lacht nooit. En een dag niet gelachen is een dag niet geleefd is mijn motto. Dus no worries.

Qua expat activiteiten is het momenteel erg rustig. Het is hier nu winter, de internationale scholen zijn gesloten en hebben grote vakantie. Gezinnen gaan dan terug naar eigen land voor familiebezoek en vakantie, verhuizen weer of ontvluchten gewoon de 'koudere' maanden en gaan reizen. Dus w.d.b. wordt er even niet veel georganiseerd. Gelukkig kunnen wij onszelf goed vermaken :-).

Zo nodigde Rob voor de EK voetbalwedstrijd Senegal-Colombia zijn overgekomen Colombiaanse collega uit om hier de wedstrijd te komen kijken i.p.v. in hun hotel en tegelijkertijd van een echte Braziliaanse bbq te genieten.

Ook hadden we op dagje afgesproken met een oud collega (uit onze Curitiba tijd) die in de buurt van Campinas woont. We gingen lekker vroeg op pad en via een mooie route arriveerden we op het afgesproken ontmoetingspunt. Dinkel mocht ook gewoon mee en voor haar hebben we eerst gewandeld in een groot park en daarna, in de middle of nowhere, leuk gegeten bij een rustieke churrasqueria. Een eenvoudig gelegenheid maar met heerlijk eten...zulke grote lappen vlees! We waren er gelukkig op tijd want even later stonden de mensen buiten in de rij om er te mogen eten.

Het werd een hele leuke dag met prachtig weer. En dat voor de winter.... Heerlijk land toch dat Brazilië.

Vorig weekend deden wij ook weer wat leuks. Rob had opeens een extra lang weekend. Vrijdagmiddag ging het bedrijf dicht zodat iedereen thuis de EK wedstrijd van Brazilië kon kijken en 's maandags was ook al een (lokale) vrije dag want het was een feestdag in Sao Paulo (revolutie dag van SP).
We hebben dus toerist in eigen stad gespeeld en bezochten, met de metro, o.a. de Mercado Municipal. Mega druk en wat ons betreft niet voor herhaling vatbaar. De 'markt' zit in een heel mooi historisch gebouw maar het is er zo'n zootje in de omgeving. Een gekrioel van mensen, vele straatverkopers, heel veel zwervers en bedelaars en op elke straathoek politie. Niet echt gezellig lopen. De markthal met z'n vele kraampjes (meer kleine winkeltjes) was leuk maar veel van hetzelfde qua fruit en kruiden en met vooral erg opdringerige marktkooplui. Maar toch weer leuk om meegemaakt te hebben. De metro is trouwens een uitkomst.

Op maandag gingen we weer naar Ibirapuera park voor onze vaste 'weekend' wandeling en toen bleek er een groot defilé van de diverse (oud)strijdmachten, politie, land- en luchtmacht, marine maar ook brandweer en padvinderij plaats te vinden. De Obelisk op de rotonde voor het park was hun eindpunt.

Dus eerst hebben we deze parade bekeken en daarna genoten van het prachtige weer en de activiteiten in het park. Altijd is er wat te doen en de levendigheid is enerverend. Zalig dat we hier zo dicht bij wonen.

En afgelopen weekend zijn we voor een mini vakantie eropuit getrokken. We waren zaterdag 14 juli alweer 29 jaar getrouwd en wilden dat op gepaste wijze vieren.
Dus Rob nam een dagje vrij en op vrijdagmorgen reden we met Dinkel naar de kust naar Maresias, zo'n 180 km van Sao Paulo vandaan. Qua afstand niet zo heel ver maar door de bergwegen ernaartoe met een aangeven max. snelheid van 40 en 50 km (gecontroleerd door vele lombada electronica's oftewel verkeersdrempels en flitspalen) toch nog een rit van ruim 3 uur. Maar door prachtig Atlantisch regenwoud.

Ik had een diervriendelijke pousada gevonden en als ik zeg diervriendelijk dan bedoel ik dat ook. Niet een hotel voor  alleen kleine hondjes maar een adresje waar alle dieren in soorten en maten welkom zijn. Op ongeveer 10 min lopen van het strand (al mogen er officieel geen honden op het strand, op het laatste stuk werd dit oogluikend toegestaan en tja de straathonden liepen er toch al). We hadden een mooie kamer en heel attent stond er een flesje bubbels voor ons klaar ter gelegenheid van onze trouwdag. En zelfs aan Dinkel was gedacht.

We hebben 's middags lekker op het strand gewandeld en 's avonds gezellig gegeten ergens aan zee.
De volgende dag eerst wat uitgeslapen, toen uitgebreid ontbeten en uiteraard weer heerlijk geluierd op het strand. Vooral Dinkel heeft zich geweldig vermaakt.

's Middags klauterden wij via een uitgezette wandelroute (trilha) de berg op en hadden daar een geweldig uitzicht over de zee en het Atlantisch regenwoud. We glibberden (natte grond....schaduwzijde) via de andere kant van de berg naar beneden waar we bij een mooi strandje en wat huizen bij een klein verscholen restaurantje stopten om laat te lunchen. Toen weer terug klimmen de hoge heuvel over en richting onze pousada. Daar stond,  zoals elke namiddag, een lekkere versnapering voor de gasten klaar. Dus bij het zwembad hiervan wat genuttigd en daarna uitbuiken op de kamer. En 's avonds wederom bij een hondvriendelijk restaurant aan het strand gegeten.

De volgende dag weer van een heerlijk ontbijt genoten, alvast uitgecheckt en weer richting het strand. Om 13.00 uur gingen we terug naar de pousada, hebben daar eerst Dinkel een bad gegeven en al het zand afgespoeld (er was een aparte wasgelegenheid voor honden!) en ondertussen werden de stukken pizza die wij van de avond ervoor als doggybag meegenomen hadden voor ons opgewarmd.

Nog wat drinken erbij besteld en zo genoten wij van een lekkere lunch bij het zwembad. Hierna konden we weer goed doorvoed richting huis. Lekker voor de drukte al werd het vlak voor Sao Paulo weer even file rijden.

Een zalig weekend, voldaan en uitgerust, de batterijen zijn weer opgeladen voor de werkweek. Zo'n weekendje weg houden we erin.

Winter in Brazilië, 26-28 grd, helder blauwe lucht en een stralende zon. 

Wat wil een mens nou nog meer?

(ps: klik op de foto's voor vergroting en op de gekleurde woorden voor de links)

Beleza

Oke het beloofde blogje over 'schoonheid'.

Wat je hier op elke straathoek vindt is een drogisterij/apotheek (en die zijn tot laat, dan wel 24/7 uur geopend), een bakker annex lanchonete en uiteraard een Salao de Beleza. Vaak een veredelde kapsalon. Hier kun je terecht voor een knipbeurt en een manicure en pedicure behandeling, al is het meer je nagels uitgebreid laten lakken. De wat luxere salao de beleza's bieden ook andere schoonheidsbehandelingen aan zoals wimpers verven, wimper extensions, party make up, div. gezichtsbehandelingen, botox/injectables en bodymassage. Daarnaast kun je er terecht voor waxing al zijn hier ook weer aparte studio's voor. Valt mij trouwens op dat er hier bij mij in de buurt ook veel Barbearia's zijn. De herenkapper; voor een knip EN scheerbeurt. Die zag ik vroeger in elk geval niet.

In Curitba had ik een leuke lokale salon waar ik heen ging voor mijn nagels en haar. Niet een zeer luxe zaak maar schoon, netjes en met gezellige en vakkundige medewerksters. Ze hanteerden leuke prijzen waardoor ik er met zeer grote regelmaat kwam. Op het laatst kende ik alle stylisten die daar werkten persoonlijk. Zij kenden op hun beurt weer alles van mijn persoontje en wisten hoe ik mijn nagels gevijld wilde hebben, welke kleuren qua nagellak ik mooi vond en, heel belangrijk, hoe ze met mijn piekhaar moesten omgaan.
Michou heeft voor haar 12e verjaardag een echt meiden feestje gegeven en toen kwamen de dames bij ons thuis om al die grieten van mooie nagels en gestylde kapsels te voorzien. Lekker tutten en frutten. Dat ze daarvoor over moesten werken was absoluut geen probleem.

Ik ben wel eens vreemd gegaan en bezocht dan een andere, veel sjiekere salon, meestal op aanraden van een vriendin, maar omdat je meer betaald en in een luxere stoel zit wil dat nog niet zeggen dat je een betere service en behandeling krijgt. Dus uiteindelijk kwam ik altijd weer terug bij mijn eigen vertrouwde adresje.

De jaren erna, in Dubai en Bangkok, bleef ik doorgaan met mijn schoonheids regime. Nagels, haren, wimpers, (Thai en foot) massage. Al moest er wel steeds meer gebeuren en had men langer werk. Het klein werd groot onderhoud haha.
Had je in Dubai over het algemeen alleen maar zeer luxe beauty salons in Bangkok vond ik, naast degene in ons compound, ook een simpel maar goed adresje net er buiten. Dan maar een wat mindere luxe ligstoel of voeten wasbak. Wat dat betreft ben ik een echte Nederlander. Waarom meer betalen als het niet hoeft. Het eindresultaat is hetgeen wat telt en de dames waren een stuk vriendelijker.

Afijn, in Nederland waren de prijzen minder leuk en hield ik het alleen bij onderhoud van mijn nagels. Al is een echte manicure en/of pedicure behandeling meer 'medisch' dan esthetisch. Maar ik vond een redelijk geprijsde nagelstudio met Vietnamese stylistes waar ik mijn nagels liet lakken. Ze waren meer gespecialiseerd in kunstnagels maar hadden ook gellak wat lang blijft zitten. Erg fijn met mijn toenmalige werk. Vervelend was wel dat mijn eigen nagels erg dun werden en te lijden hadden van de (geen luchtdoorlatende) shellac. Dus op het laatst waren mijn eigen nagels zo broos dat ik er toch maar mee gestopt ben en zelf weer ging lakken. Want om voor gewone nagellak, wat toch snel afbladdert, geld te betalen vond ik zonde. Daar pruts ik zelf wel voor. Nadeel was wel dat ik altijd 1 hand had die minder mooi gelakt was. Want tja, als rechtshandige wordt het lastig met links je nagels van je rechterhand te lakken.

Dus ik keek er helemaal naar uit hier in Sao Paulo weer mijn beauty regime op te pakken. Eenmaal wat geacclimatiseerd liep ik naar een van de vele salão de beleza's hier in de straat en maakte een afspraak. Het was rustig die ochtend en ik kon er een uurtje later terecht.

Zoals ik al eerder schreef was het een simpel zaakje. Maar daar liet ik mij in eerste instantie niet door beïnvloeden. Ik mocht plaatsnemen in een wat aftandse stoel en de 'nagelstyliste' begon met mijn handen. Ze kakelde heel wat af maar luisterde niet echt naar wat ik te vertellen had. Ze vroeg van alles maar beantwoordde direct daarna zelf haar eigen vragen. En begon fanatiek, mijn juist met zorg gekweekte euh lang gegroeide nagels, kort te knippen en daarna vierkant te vijlen. 'Euh, ik wil redondo'..... 'Ja maar quadrada is mooier'.  Fijn, maar ik vind dat niet. Dus werden ze zuchtend rond gevijld maar nu waren ze dus niet meer zo lang. Ik had juist gewacht totdat ik wat lange nagels had voordat ik ze liet lakken.Zucht. In elk geval zagen mijn handen er met mooie lak weer verzorgd uit.

Toen waren mijn voeten aan de buurt. Ik dacht nog die zwarte modder schuiten hadden al wel een tijdje mogen weken. Ze kwam aanzetten met een wat raar gevormd teiltje en propt mijn voeten zonder pardon erin. Auw, dat water is veel te heet. En terwijl ze een ander koud water laat aanrukken zit zij te "bekvechten" met de receptioniste. Het blijkt dat mijn pedicure haar vijl en soort rasp vergeten is en het setje wat er wel ligt is van een collega. Die mocht ze eigenlijk niet gebruiken. Dus eigenlijk kan ze geen voet service verlenen. En dat vertel je terwijl ik al met mijn voeten in het (hete) water zit? Uiteindelijk gebruikt ze dat setje toch en jast mijn rechter voet uit het teiltje en begint met vijlen. Behoorlijk hardhandig als ik het mag zeggen. Ik weet dat de onderkant van mijn voeten nogal zwart zijn en er ook behoorlijk wat eelt weg te halen valt maar volgens mij zit je nu je frustratie op mij bot te vieren.
Daarna begint ze mijn nagels te knippen en knipt vervolgens mijn grote teennagel in. Auw. Precies aan de zijkant, dat ga je zo fijn voelen met schoenen aan. Zucht. Dit is dus geen succes. En bij het afrekenen blijkt dat de aanbieding buiten op het bord blijkbaar niet voor buitenlanders geldt want ik moet 10 reais meer afrekenen. Nu gaat het mij dus niet om het bedrag (2,50 extra), maar zo goed was ze helemaal niet. Maar ik ben er klaar mee en reken af. Hier komen we niet meer terug.

Later die week heb ik een afspraak in een shoppingcenter bij een waxing salon. Ook iets waar ik naar uitkeek. Geen geklooi meer met scheermesjes of ladyshave  maar gewoon de boel weg laten harsen. Valt mij trouwens op dat i.t.t. ruim 15 jaar geleden inmiddels de laser studios als paddenstoelen uit de grond zijn geschoten. Het (permanent) laten weg laseren heeft hier duidelijk terrein gewonnen. Iets voor mij in de toekomst? Afijn, met het pijnlijke bezoek aan de pedicure nog in mijn achterhoofd laat ik de volgende pijnlijke behandeling uitvoeren.
Hupsakee weg met de beharing. Full Brazilian wax it is. Ik was even vergeten hoe euh, gevoelig, zo'n eerste keer na lange tijd weer is. Maar wie mooi wil zijn moet......... of zie iets.
Als ik naderhand door de shopping loop zie ik een grote, druk bezochte, salon de beleza en besluit  daar een nieuwe afspraak voor m'n voeten te maken. Kijken of een luxe salon toch beter is hier in Sao Paulo.

Dus zo zit ik ruim een week later opnieuw bij de 'pedicure'. Al heet het hier in deze salon podologia.

Niet alleen de naam is anders maar ook de prijs (lees: veel duurder). Dat had bij mij al een belletje moeten doen rinkelen. Maar ik dacht luxe shopping = dure salon.
Ik word meegenomen naar een aparte ruimte en mag plaatsnemen in een heuse pedicure stoel en deze podologista gaat, meer zoals een pedicure in Nederland, aan het werk met mijn voeten. Tja,  eeltpitten, kalknagels of andere voetproblemen heb ik niet en qua eelt valt er niet veel weg te halen want ik ben 2 weken geleden nog bij een 'collega' geweest. Dus na wat vijlen, fröbelen en voetmassage is ze snel klaar. Ik mag gaan afrekenen. Euh, en nagellak? Hetgeen waarvoor ik eigenlijk kwam?
Ai moca, dat hoort bij manicure en dat heeft u niet geboekt. Euh, ik spreek weliswaar geen vloeiend Portugees maar volgens mij betekent mani = hand en pedi/podo = voet. Snap ik het nu niet? Euh, ja en nee, want bij manicure staat apart op de prijslijst het kopje "Tintas" en dat is kleuren. Geldt ook voor je voeten. Nou ja, ik zal wel een echte loura (blondine) zijn want dat was mij totaal niet duidelijk. Om de nagels van je voeten te laten lakken kijk je op de prijslijst bij handen. Logisch toch? Tsja, gevraagd of lakken er dan toch nog bij gedaan kon worden en er was zowaar nog een lak-meisje vrij. Dus een hoop geld armer maar zachtere en vrolijk gelakte voetjes rijker liep ik deze salon de beleza weer uit. Ik voelde me eerlijk gezegd meer belazerd dan beleza. Deze studio wordt 'em ook niet.

Dus de juiste manicure en pedicure tent is nog niet gevonden. Maar we geven niet op. Er zitten er genoeg hier in de wijk. Volgende week degene op de andere straathoek maar eens uitproberen :-)
Want zonder empregada en afwasmachine in huis blijft er van mijn poezige handjes niet veel over.

update balkonset

Ken je het verhaal van de veranda set, en hoe het eindelijk geleverd werd. Nee?
Nou ik ook niet.

Inderdaad, die bewuste loungeset is nooit gekomen. Zoals afgesproken zijn afgelopen maandag mijn portier en zijn neef keurig (tijdens de rust en tweede helft van WK wedstrijd van Brazilië) gaan rijden en waren ze op tijd bij het opgegeven adres om mijn loungeset op te halen. En terwijl zij hun registratie bij de gate van dat condominio in orde aan het maken zijn krijg ik een telefoontje van de tussenpersoon, (overstuur en onverstaanbaar door het gejuich op de achtergrond want Brazilië had zojuist de wedstrijd gewonnen), dat ze net een smsje ontvangen had van de verkoopster dat deze bij nader inzien toch maar van de verkoop afzag. Haar man vond dat ze hem te goedkoop had verkocht en met al het gedoe wilde zij het meubilair opeens niet meer verkopen.
Euh??? En daar kom je dan nu mee, terwijl je het geld al weken geleden ontvangen hebt? En wanneer mijn chauffeurs al voor de hoofdingang staan. Op tijd, zoals afgesproken!!

Afijn, je snapt mijn reactie en die van de drivers. Ik maak er hier verder geen woorden meer aan vuil maar laaiend is nog zacht uitgedrukt voor mijn 'state of mind'. Ik ben set loos en het kost mij nog eens geld. Want uiteraard krijgen de chauffeurs gewoon betaald. Zij kunnen hier niets aan doen. Het heeft hen tenslotte wel benzine en tijd gekost. En ze misten een deel van het voetbal. Ongelofelijk dit.
Natuurlijk heb ik direct mijn geld teruggeëist. En ook dat had nog wat voeten in de aarde. Maar gisteren kreeg ik dan toch eindelijk het aankoop bedrag op mijn rekening teruggestort. Pffff. Dit hoofdstuk zullen we maar heel gauw afsluiten.

Inmiddels was ik al wel verder gaan kijken en had ik een ander soort balkonset online gevonden. Eergisteravond ben ik met Rob gaan kijken en gisteren hebben de portier en zijn neef het voor ons opgehaald. En dus staat er nu een vrolijk tropisch zitje op onze veranda. Missie geslaagd.

Ik ben weer helemaal happy.