10 oktober 2020

Chegamos!

Pfff wat een monsterrit was de reis hierheen. Maar we zijn veilig en wel in Portugal aangekomen.

Nadat maandag Michou eerst nog een belangrijk examen had was het daarna inpakken en wegwezen. Ik was inmiddels op van de zenuwen. Gestrest door alle verhalen over de stijgende aantallen corona besmettingen, strengere maatregelen overal en lokale lockdowns. Straks zitten we vast en kunnen we niet weg. Dus op dinsdagmorgen vroeg de katten opgehaald, de aanhanger met fietsen (die al die tijd veilig bij mijn zusje geparkeerd stond.... waarvoor mega dank!) achter de auto gehangen en gaan met die banaan, euh karavaan.


2 ladies and their cats en route

Daar gingen wij dan. De hele achterbak hadden we ingericht als kattenverblijf. Er zat al een hondenrek/rooster (nog van Dinkel) in de auto. Dus de katten konden niet op de achterbank komen en zaten veilig achter de 'vijfde deur'. Hier hadden ze hun eigen mand, een kattenbak en drinken allemaal bijeen. Maar ze moesten niets hebben van deze luxe accommodatie. En dat lieten ze ons merken ook. Tsssss. Gelukkig werkte de radio gedurende de hele autorit goed 😉.

Onderweg had ik hotelletjes uitgezocht die diervriendelijk waren en een ruime, veilige parking hadden. Daarbij had ik erop gelet dat deze zoveel mogelijk in geel of oranje reisadvies gebieden lagen. En overal namen wij de geldende corona voorschriften in acht. Wij sliepen de eerste nacht in noord Frankrijk nabij Arras, daarna in Cestas, iets onder Bordeaux.

De derde nacht verbleven wij in Spanje (waar we een een luxer hotel geboekt hadden) en reden toen via Sevilla door naar Portugal.

Die laatste dag viel trouwens vies tegen. Het was nog een lange rit. Zeker toen bleek dat juist die vrijdag herfststorm Alex over Zuid-Europa trok. Ik kan je zeggen dat rijden met een dakkoffer en aanhanger in die wind (en regen) -en ook nog eens door bergachtig gebied- geen pretje was. Ik vroeg mijzelf toen echt even waar wij in vredesnaam aan begonnen waren. Maar toen we eenmaal over de Guadiana tuibrug de Algarve binnenreden was alle stress snel verdwenen. We hebben het veilig en wel gehaald.

Nou ja bijna... Want precies toen ik de verwaarloosde tuin van ons tijdelijke huurhuis in Tavira wilde binnenrijden bleef een onderstuk van de (al kapotte zo bleek achteraf) bumper/grill aan een dode struik hangen.  Dus die hing opeens op de grond.  Pffff hebben wij weer. Maar we zijn op de plaats van bestemming gekomen. Chegamos...bem-vindo em Portugal.

Het weekend stond in het teken van uitpakken, boodschappen doen en vooral bijkomen. We draaiden een was en bij een megagrote supermarkt kochten wij o.a. ducttape. Daarmee plakten we zo goed en zo kwaad als dat ging het loshangende stukje bumper weer vast. En we regelden mobiel internet voor in ons tijdelijke woonhuisje. Goed en snel contact kunnen hebben met het thuisfront is tenslotte zeer belangrijk 😊. Verder genoten we van het mooie weer. En van al het lekkers uit de 'heimwee naar Nederland' manden. Die hadden wij van alle buren uit ons oude portiek (en Michou had er eentje van haar ex-collega's) als afscheid gekregen.

Op maandag gingen we op zoek naar een garage om naar die bumper te laten kijken. Deze waren echter allemaal gesloten (lunchpauze?) dus stopten wij eerst ergens voor een kop koffie en thee. En namen er een pastel de nata bij. Die typische Portuguese lekkernij moet je eenmaal hier zijnde toch gegeten hebben. We besloten door te rijden naar de officiële Ford dealer in Faro maar ook die was niet open. Bleek dat het een nationale feestdag was in Portugal. Oops.... foutje bedankt. Maar niet getreurd, via een mooie omweg langs de kust reden wij weer terug naar ons tijdelijk verblijf.

Dinsdags reden wij nogmaals naar de garage waar we allervriendelijkst te woord werden gestaan en men even naar de auto keek. Hij ging op de brug, de onderkant van de voorbumper was inderdaad stuk, maar  ze hadden het onderdeel op voorraad. Een half uur later reden wij weer met een gerepareerde auto de werkplaats uit. Top service en dat ook nog eens voor een hele schappelijke prijs 😉.

Via ons toekomstige woonplaats reden we weer terug naar 'huis'. Hier haalden wij de katten op en vertrokken vervolgens naar de dierenarts waar we voor het eind van die middag een afspraak hadden. Want wij vonden onze fuzzy friends nog steeds wat gestrest overkomen en wilden graag even een extra check up. Bovendien konden dan gelijk hun chipnummers geregistreerd worden. Iets wat verplicht is als je voor langere tijd met je huisdieren in Portugal gaat verblijven.

Broer en zus bleken ietwat afgevallen te zijn en Baileys oogde wat uitgedroogd. Die 4 dagen in de auto, maar zeker ook die 3 maanden in het kattenpension, heeft niet gezorgd voor een relaxte state of mind zullen we maar zeggen. Gelukkig waren ze verder gezond. Voor de zekerheid kregen ze een antiworm tabletje en druppels in hun nek tegen vlooien, muggen en teken en toen mocht het stel weer naar huis. Ze eten en drinken (inmiddels) goed en liggen samen weer als vanouds op een stoel.


Op woensdag hadden we o.a. een afspraak bij ons nieuwe huis. Om nogmaals alles  goed te bekijken en nog het e.e.a. door te nemen. Het was wederom prachtig weer. Wat een genot om dan hier door de natuur en bergachtig landschap te rijden. De tuin staat daar vol met fruitbomen. We kregen dan ook een hele bak met kaki fruit mee. Heerlijk. Ik heb nog geen groene vingers maar met dat stukje land zal ik me er toch eens in gaan verdiepen. Tuinierder in spé.



De rest van de week stond in het teken van allerlei zaken voorbereiden. Afspraak maken bij een bank voor het openen van een rekening, verzekeringen uitzoeken en nog meer van dat soort dingen. 
Ook had ik intensief contact met Brazilië. Want ook daar zit nog een viervoeter die deze kant op moet komen. De transporteur vroeg om veel gelegaliseerde documenten en op afstand kan ik niet zoveel doen. Dus manlief moest daar in São Paulo ook aan de bak. Ondertussen herstelde Dinkel van haar operatie en werd ik op de hoogte gehouden over het verloop. Afijn, als het goed is vliegt onze viervoeter nu a.s. vrijdag naar Europa (met een transfer) waar ze dan op zaterdagavond laat (!!!) in Lissabon zal arriveren. Dat wordt dus nog even een dingetje met ophalen. Ik zal blij zijn als ze veilig en wel is geland en weer herenigd is met de andere viervoeters in dit gezin.

Eind van deze maand is dan de overdracht. Dus nog eventjes en dan kunnen we onze intrek nemen in de nieuwe woning. Gaan we kamperen totdat de meubels arriveren.  

Fijn weekend allemaal.

4 opmerkingen:

Wim zei

Mega spannend allemaal, zo een heel nieuw leven starten. Maar het begin gaat redelijk voorspoedig dus ziet er positief uit. Begrijp ik goed dat jij niet meer terug gaat naar Sao Paulo maar voorgoed in Portugal blijft? Wel fijn dat er voor Dinkel een vlucht geregeld is, het blijkt nog steeds een mega moeilijk iets te zijn om huisdieren te laten vliegen in Corona tijd. En er zullen straks ook nog wel containers met huisraad komen als jullie nieuwe huis uiteindelijk echt van jullie is.... Veel plezier met de start van jullie nieuwe leven !

Nicky zei

Fijn dat jullie veilig aangekomen zijn! Ik kan me stress goed voorstellen. Maar jeetje... Portugal! Het klinkt heerlijk, zeker nu het kattengespuis een beetje tot rust is gekomen. Nu Dinkel nog! En oh ja! Je echtgenoot! ;-)

Wim zei

Even erg benieuwd...Dinkel goede reis gehad en nu veilig bij jullie in Portugal ?? Zal wel weer een avontuur geweest zijn heel laat in Lissabon.

Willemijn zei

Wat een stress allemaal inderdaad! Gelukkig is het goed gegaan.
Kaki bomen hoef je niets aan te doen, is erg makkelijk!
Fruit alleen eten als het over en over rijp is, anders is het vies.