Klussen

Klussen....wat heb ik daar toch een broertje dood aan. Op school zag ik op tegen de les handenarbeid. Ik ben ook helemaal niet creatief, wat onhandig zelfs, en heb een grote hekel aan rommel, stof en troep. Dus als het even kan druk ik bij zulke werkzaamheden m'n snor. Want altijd als een ander ergens aan begint komt het erop neer dat het mij (extra) werk oplevert haha. 

Afijn, onlangs hadden de mannen in huis de oude openhaard weggebroken en daarvoor in de plaats is een zuinige, energievriendelijk en meer warmte gevende allesbrander gekomen. Er ontstond hierdoor meer ruimte en ik vond dus dat de huiskamer iets anders ingedeeld moest worden. Een hoop geschuif met meubelen en spulletjes tot gevolg. De eerste, wat koudere avond zaten we daarna gezellig knus voor de tv en constateerden tevreden dat deze haard inderdaad de huiskamer (en gang!) beter verwarmde. Top! Het was even een puist werk maar daarna heb je dan ook wat.

De volgende dag(en) ging het eindelijk regenen (langverwacht en hoognodig) en moesten wij met lede ogen aanzien hoe er bovenaan bij de kachelpijp een natte plek verscheen. Zucht. Lekkage. Kon de salamandra weer weggehaald worden (weten jullie wel hoe zwaar zo'n allesbrander is?) en manlief het dak op. 

Bleek dat een betonnen afsluitdeksel in de oude schoorsteen door betonrot vol scheuren zat waardoor de regen (bij wind) naar binnen siepelde. Hij's fijn. Rob heeft een nieuwe rvs afdekplaat laten maken waarmee het probleem opgelost is. Toen alles goed droog was konden het plafond en de muur opnieuw geschilderd worden en de vuurkachel teruggeplaatst. Er kan weer gestookt worden.

Ondertussen is er een kuub hout afgeleverd dus we hebben genoeg om te de koude maanden door te komen. Het hout ligt nu nog op de veranda maar de bedoeling is dat het achter in het rommelhok komt te liggen. Daar moet echter nog de muur gestuukt worden dus dat is inmiddels het volgende klusje van manlief.

En omdat wij ook deze winter nog geen nieuwe kozijnen met dubbel glas zullen hebben besloten we  voorlopig toch maar gordijnen op te hangen. Dan blijft de gestookte warmte zeker binnen hangen. Omdat het een tijdelijke oplossing is, en wij hieraan dus niet al te veel geld wilden spenderen, besloten we (euh, mijn eega) om van lekker, warme fleece kleden gordijnen te maken. Wat betekende dat ik dus aan de slag mocht.

De naaimachine was sowieso al uit de mottenballen gehaald voor oudste kind. Die gaat binnenkort met haar nichtje in Nederland naar Comic Con en wilde daarvoor graag een outfit hebben. 

(klik op foto voor vergroting)

Online iets bestellen duurt vaak erg lang, is prijzig en je weet nooit zeker of de bestelde maat goed is. Dus besloot ze zelf iets in elkaar te flansen. Nou ja zelf.... het is inmiddels een heel familieproject geworden. Als het klaar is zal ik een foto van het eind resultaat plaatsen. Heel fijn zo´n cirkelrok met al die stroken in verschillende kleuren. Ik weet nu weer waarom die naaimachine stof stond te verzamelen. Dat gepriegel is zoooo niet mijn ding. 

Verder besloot manlief dat het weer tijd was om sambal te maken en zaten we allemaal met tranende ogen in de keuken. Pffff, wat een scherp aroma kwam daar vanaf. Ook het alfaroba meel was op en  moest aangevuld worden. Dat betekende schoonspoelen, koken, weken, open snijden en pitten verwijderen en dan in de oven laten drogen/roosteren. Om daarna de peulen heel fijn te malen. Wat een k%#@ klus. Het poeder zat overal, zucht. Maar.....we hebben weer een voorraad om de winter door te komen.

Ook jongste kind is besmet met het klusvirus. Die had in Aberdeen al eens een bolder-trainingswand gebouwd en wilde er hier ook een hebben. 

bolder muur uit Aberdeen

Heerlijk al dat geklus overal 😒.  Ik kan m'n kont niet keren of er ligt wel een onafgemaakt project....... Dat wordt nog wat als er straks echt aan het huis en tuin met zwembad begonnen wordt.

Over de tuin gesproken....die staat er na die week regen bij alsof er een groene bom is ontploft. Het onkruid tiert welig en te vroeg gevallen fruit en herfstbladeren liggen overal op de grond. Dus ook hier zijn we al wat begonnen met wieden, maaien, stekken, verpoten en snoeien.

Ondertussen loopt Ollie als een blij ei overal in de weg en sleept alles onder je handen weg. De walnoten die nu rijp zijn en in grote getale uit de boom vallen worden door hem overal en nergens begraven en verstopt. 

Dan de hele renovatie. Onze verbouwplannen zijn eindelijk (!) goedgekeurd en de vergunning kan verstrekt worden. Dus dat is goed nieuws. Alleen zijn onze wensen inmiddels wat veranderd. Onze gezinssituatie  -nu iedereen weer thuis woont- is gewijzigd maar veel belangrijker nog, ook de hele bouwmarkt. Hadden we twee jaar geleden nog allerlei prachtige ideeën & wensen ondertussen blijkt het gereserveerde renovatiebudget niet meer toereikend voor dit alles. De prijzen zijn enorm gestegen. Bovendien moet je tegenwoordig aan allerlei eisen voldoen waar wij geen rekening mee hadden gehouden. Althans niet op korte termijn. 

Als je in Portugal een huis gaat verbouwen heb je in veel gevallen toestemming en een vergunning van de gemeente nodig. Dit geld niet als je binnenshuis de boel aanpakt (daar mag je doen wat je wilt) en/of enkel de buitenkant wat opknapt. Maar zodra het aanzicht van een woning verandert of de bebouwde m2 wordt vergroot dan moet er een project gestart worden.

Zo'n project loopt via een architect. Die levert de nieuwe bouwtekeningen aan. Maar met zo´n project blijkt dat er dan ook binnenshuis opeens aan allerlei wooneisen voldaan moet worden. Bijv. in de (hoofd)badkamer moet er nu verplicht een bidet en ligbad zitten en de ruimte dient rolstoeltoegankelijk te zijn (de rolstoel moet 360 gr kunnen draaien zonder wastafel of wc te raken). Ook zijn er nu nieuwe energie- en klimaatregels. D.w.z. thermisch en akoestisch moet een huis nu zo ge- of verbouwd worden dat minimaal energielabel B+ of A gehaald wordt. Dus dubbel glas in alle ramen, isoleren van alle buitenmuren en daken,  water verwarmen via zonneboiler op dak, alle koperen waterleidingen vervangen,  plaatsen van zonnepanelen voor energie etc.etc.  Een engineer maakt daarvoor een specialistisch rapport met de technische berekeningen en ontwerpen. De verbouwing moet daarna uitgevoerd worden door een officieel, en in Portugal erkend, bouwbedrijf.  Voor velen, voor ons ook, een aardig extra kostenplaatje. Zeker als je zelf veel wilde doen. Na de hele verbouwing moet je dan een nieuwe woonverklaring aanvragen (die gekoppeld wordt aan de onroerend goed belasting ...IMI.....en woningverbetering = hogere aanslag). Vandaar dat de meesten mensen (zeker de lokalen) geen project willen en gewoon (illegaal) bij- of verbouwen. werd er vroeger veel oogluikend toegestaan de gemeentes zijn tegenwoordig streng aan het controleren.

Het "nadeel" bij ons is dat wij alles (zwembad, fundering voor houten garage en verbouwing huis) in één project hebben zitten. Achteraf blijkt dat we wellicht beter drie keer een aparte vergunning hadden kunnen aanvragen. Ja, je betaalt dan drie keer voor de toestemming maar dan kan je het stapsgewijs en door verschillende bedrijven uit (laten) voeren. Het hele project nu terugtrekken, laten aanpassen en opnieuw inleveren kost ook weer geld. En bovendien veel extra tijd. Ik wil volgend jaar toch wel graag poedelen in mijn zwembad 😎. Afijn, we zijn nu in gesprek met een aannemer. Wij gaan dus wel door met deze renovatie maar dan in een afgeslankte versie zeg maar. Gezien de volle agenda's zal het pas in het nieuwe jaar zijn dat er begonnen gaat worden. Ondertussen doen we het alvast kleine klusjes zelf.

Life is still good!

ps; ff reclame maken voor zoonlief. Die is ook goed op weg om hier iets voor zichzelf op te zetten.