hondenblog

Vrijdag alweer, bijna weekend. Eigenlijk niet veel te melden, dagen gaan sloompjes in elkaar over.
Mats is weer naar school, halejuja, en alleen Michou is nog thuis. Tegen de tijd dat Mats uit school komt, zie je Michou in de bewoonde wereld verschijnen. Madam houdt er zo haar eigen ritme op na:-)

Mijn ochtendritme is veel van hetzelfde. Onmenselijk vroeg wakker worden omdat manlief zulke idioot werktijden erop nahoudt, dan als eerste direct de hond naar buiten (in tuin) doen, katten eten geven (die ook allang miauwend aangeven wakker te zijn), daarna Dinkel haar brokken voorschotelen,  en in een verloren kwartiertje alvast mijn laptop aanzetten, thee zetten en dan zoonlief om 6.15 uur wakker maken. Terwijl Mats worstelt met wakker worden check ik vast mijn e-mails en FB  (hoezo verslaafd?) en ga dan naar boven, trek mijn sportkleren aan en check ondertussen bij Mats in hoeverre hij uit bed is. Als hij eenmaal om 7 uur de deur uit is, loop ik zijn en onze slaapkamer na, ruim kleding op, sla bedden open, check wasmand, gooi wasmachine vol en zet deze aan en ga dan om ca. 7.15 uur met Dinkel lopen. Ondanks dat ik geen ochtendmens ben, althans ik ben pas echt aanspreekbaar na een bakkie koffie -_-, vind ik het eenmaal buiten echt heerlijk.  Zo vroeg op de dag is het nog niet zo warm en je ziet de wereld om je heen ontwaken. Het ruikt zo lekker en je hoort de vogels. Heel soms ben ik echt nog te moe (weer veels te laat naar bed gegaan voor een wekker die om 5.30 uur afloopt) en duik ik weer een uurtje mijn bed in. Alleen loop ik dan pas zo laat met Dinkel. Ik neem me dan braaf voor eerder naar bed te gaan, maarja ik ben nu eenmaal een avondmens.

Afijn, eenmaal buiten is het dus lekker en een gezellige drukte. Mensen die gaan werken, moeders die terugkomen van kinderen naar school brengen, sporters, maids, tuinmannen en andere werklui die naar hun werkgever rijden EN honden die uitgelaten worden. Tegenwoordig lopen Dinkel en ik al best een aardig ommetje en volgens mij kent inmiddels iedere guard ons wel. Daar komt dat gekke mens met DINKEL aka Tiger.

Het duurde even voordat Dinkel wandelen echt leuk vond. Ik liep in het verleden (ahum) dan ook vaak voor joker met een hondje die ik echt mee moest slepen of zelfs het laatste stuk kon dragen omdat mevrouw niet verder wilde lopen. Inmiddels is Dinkel aardig gegroeid en kennen de securitylui haar allemaal en roepen ze d'r al van verre. DINKKKELLL. Ze rent daar dan enthousiast naar toe en 9 van de 10 keer word ik er achteraan getrokken en struikel ik over een stoeprand of loop tegen een boom, struik of ander object omdat ik natuurlijk net niet op tijd haar rolriem kort gehouden heb. Of Dinkel vliegt een meter in de lucht omdat ze opeens niet verder kan omdat haar riem aan het einde van z'n lengte is. En mijn arm wordt dan bijna uit z'n kom getrokken en sta ik te zwaaien alsof ik een vliegtuig binnen wil leiden. De guards vinden het geweldig en denken dat onze dame dol op hen is. (Ze snappen niet dat Dinkel eigenlijk meer komt kijken of er wat te snoepen valt. De ontbijt, lunch en dinner bakjes staan allemaal op de grond naast de securityhuisjes en etensrestjes worden in de bosjes gegooid...en dat weet onze Dinkel inmiddels LOL).

Dinkel heeft van sommige guards de bijnaam TIGER gekregen. Met haar gestroomde vacht lijkt ze inderdaad op ......een tijger. Het gekke beest krijgt nog een indentitiescrisis met die twee namen haha.

Het allerleukste vind Dinkel andere honden. Ze wil zoooo graag spelen. En buiten kom je die K9's tegen dus tegenwoordig wil ze heel graag 'UIT'.  We moeten het tuin hek dan ook goed goed dichthouden.
En er zijn hier in ons compound heel veel honden. Veel van die kleine keffende euh...schoothondjes maar gelukkig ook grote exemplaren zoals Golden Retrievers en Labradors. Toevallig lopen er hier 6 jonge bruine labradors rond, door meerdere gezinnen geadopteerd uit het zelfde nest. Zo lief.
De meesten honden worden uitgelaten door de maids, die de beesten liever niet laten spelen en bang zijn voor wat andere te enthousisate exemplaren (a la Dinkel), maar gelukkig lopen er ook baasjes rond die zelf met de honden wandelen en in zijn voor een praatje en een playdate. Omdat er niet echt een afgesloten honden uitlaatveld is of een plek waar we de honden los kunnen laten hebben Dinkel en ik al een keer bij golden retriever Binkel thuis gezwommen en bij labrador Daisy in hun tuin gespeeld. De honden lekker ravotten en de baasjes aan de koffie. 'n Prima oplossing.
En een leuke manier om contacten op te doen -_-

Maar omdat Dinkel zo dol is op spelen, en verwacht dat bij elk lopend persoon een hond hoort, gaat ze dus regelmatig zitten wachten op die gespotte wandelaar. Daar sta ik dan als een idioot te trekken aan de riem om madam mee te krijgen. Of zij trekt mij juist de andere kant op omdat ze naar de overkant wil. Opeens is ze dan oost-indisch doof.  En een boxer is een sterke hond kan ik je vertellen. Het is wederom een spektakel voor de guards. En een wandeling duurt zo ook uren als ze steeds met d'r kont op de grond gaat zitten. Ik krijg er in elk geval gespierde armen van. Af en toe waag ik een poging om hard te lopen met haar. Gaat nog niet al te best met het netjes langszij blijven lopen maar dat geeft niet want ik kan toch ook niet te lang rennen ivm mijn rug. We proberen in elk geval flink de pas erin te houden of in elk geval een aardig stukje te lopen zodat we toch onze morning workout krijgen.

Nu alleen nog beiden leren minder te snoepen ........ maar ja thuis is dan inmiddels tijd voor een douche, koffie en een koekje euh ik bedoel ontbijt.