Het is weer voorbij

Die mooie zomer.... we zijn alweer terug in Thailand. De tijd vliegt voorbij als je het naar je zin hebt. Onze 'hoofd' vakantie zit er weer op. Nou ja, voor Mats en Rob dan; want ik ga straks met Michou er weer even tussen uit. Madam heeft nog een reisje tegoed. En hoe gezellig de vakantie ook is geweest het is weer heel fijn om dochterlief na ruim een maand weer in de armen te kunnen sluiten en... om onze beestenspul weer te zien. Ondertussen is Michou's was  (3 volle trommels!) alweer weggewerkt, zijn we zijn gezellig als compleet gezinnetje uit eten geweest en gingen naar de film Total Recall. Nog 1 week en dan moet Mats weer naar school en ligt de vakantie dan echt achter ons.

Net als ieder jaar was onze tijd in Nederland weer veel te kort en hadden we een vol programma. Bij aankomst sliepen we bij mijn ouders en kwamen ook mijn zusje met haar gezin daar nog even langs. Met hun en tante N. zijn we gezellig gaan eten bij de Chinese Muur in Den Haag. De volgende dag was het eerst even Ned. boodschappen doen voor de vakantie (en kleding scoren voor Mats) en toen richting Eindhoven waar een familiereünie van de Kemper-kant op de agenda stond. Uiteraard was het ook hier  reuze gezellig,  super om iedereen weer eens te zien (zelfs familie uit Amerika was over) en tjonge wat een heerlijk Indonesische gerechten werder er op tafel gezet. Beetje muziek maken, kampvuurtje erbij... helemaal super. Helaas konden we het niet al te laat maken aangezien de volgende dag ons vliegtuig naar Athene al vroeg vertrok. Bovendien bleek het een soort van zwarte zaterdag op Schiphol want ik heb het nog nooit zo druk gezien. Wat een rijen stonden er. Dankzij Robs frequent flyer kaart konden we toch nog redelijk snel inchecken.

Eenmaal geland in Athene hadden we zo een taxi en waren we redelijk snel op de haven. En daar zaten onze goede vrienden Rienke en Mike met hun kids al heerlijk op een terrasje aan het bier in afwachting van onze aankomst. Het weerzien was als vanouds. Geweldig toch dat bij echte vriendschappen tijd en afstand geen rol spelen. Gezelligheid en vriendschap kent geen tijd.

Ons plan was om van Athene naar de Sporaden (Skiathos & Skopolos) te varen. Dit hebben we niet helemaal gehaald want uiteraard mankeerde er natuurlijk weer het een en ander aan het anker. De reparatie hiervan heeft ons wat vakantie dagen gekost (eerst een duiker regelen, toen terug naar Athene varen voor een nieuwe ankerketting en later nog 2 dagen in Chalkis gelegen zodat een monteur kon komen om het doorgebrande anker motortje te vervangen).
Maar dit alles mocht de pret niet drukken, uiteindelijk gaat het om het zeilen 'an sich' en het 'op het water zijn'.

We hebben prachtig weer gehad, bloedheet (39+ grd) en alle soorten wind. Van windstil (dus motoren en af en dan verkoeling zoeken door van de boot te duiken), van weinig wind maar met een hevige zeedeining waardoor ons jachtje aardig heen en weer wiebelde (en mijn maag ook) tot windkracht 7 die ook windstoten van  41 knopen (9 BF) met zich mee bleek te brengen. En waardoor de bimini scheurde.  Ik kreeg het toen echt te kwaad. Rob en ik vierden in deze vakantie nog ons 23 jarige huwelijk maar even zag het ernaar uit dat het daarbij bleef. Dit natuurgeweld gaat boven mijn (al weinige) zeilvermogen en noem ik geen ontspannen zeilen meer. Het was even zo van "als ik dit tochtje overleef is het de boot eruit of jij eruit" haha. Gelukkig bleven de mannen kalm en konden zij op wat rustige golven de boot draaien, wijzigden we dus van koers en vonden we beschutting in een leuke baai.
Achteraf levert het een spannend verhaal op maar op het moment kon ik de lol er niet van inzien -_- Gelukkig was dit een uitzondering en konden we de andere dagen genieten van een lekker briesje, leuke haventjes en prima eten. Traditie getrouw zagen we ook dit jaar weer dolfijnen zwemmen en verder smaakten de Mojito's en het Mythos bier aan board goed.

Dat deze route niet de geijkte trip voor toeristen is werd al gauw duidelijk want veel buitenlanders zagen we niet. Overal zaten we tussen de locale bevolking op de terrasjes. De paar medezeilers die we tegen kwamen waren mensen met een eigen jacht die genoten van een 3 of 4 maandse vakantie en meer van het authentieke Griekenland wilde zien. Sailing 'off the beaten track'. En een voordeel van het lang aan board leven is dat je vaak voorzien bent van alle gemakken. Zo ook een naaimachine. In Limni ontmoeten we Nederlanders die voor een fles Limoncello en wat hapjes bij ons aan board wel onze bimini wilde repareren.

Natuurlijk maakten we nog meer aparte dingen mee zoals de keer dat we wakker werden naast een giga veerboot of de keer dat we door de brug bij Chalkis/Khalis moesten (s'nachts om 2 uur) en dat het aan de andere kant van de brug bleek te spoken.  Wind in combinatie met een vreselijke stroming maakte het varen erg oncomfortabel. Met veel kunst en vliegwerk wisten we toch nog aan te leggen, al bleef manlief de hele nacht maar op een bankje aan de kade liggen om de boel in de gaten houden. Van slapen in dat gewieble kwam toch niets.

De kids hebben zich prima vermaakt, Mats had er een aan Michelle een kleine zus bij en Daniel bood geduchte tegenstand bij het 'wie kan het verste duiken' en op de Ipad games.

Kortom een heerlijke vakantie en de 3 weken zijn voorbij gevlogen. Nu maar weer vooruitkijken naar volgend jaar. Dan verloopt het chartercontract en verplaatsen we de boot naar Medemblik. Uiteraard zijn we bij terugkomst in Nederland dan ook nog even gaan kijken bij "ons" steigertje. Wat een toplocatie, direct aan het IJselmeer.  Daarzullen we in de toekomst mooie tochten kunnen maken.

Eerst maar eens verder uitzoeken hoe we de boot (uiteraard zo goedkoop mogelijk) in Nederland kunnen krijgen.

Voorlopig kunnen we terugkijken op een geslaagde vakantie.

(kaartje zeilgebied van internet en bewerkt)