Verder is het hier saai, net als bij zovelen thuis denk ik. Al lees ik net dat in Nederland (net zoals in sommige andere Europese landen) de 'stay at home' maatregelen meer versoepeld worden. Zolang iedereen maar wel voldoende afstand blijft houden. Tenslotte is het virus niet verdwenen en zolang er nog geen antivirus/medicijn voor is blijft het opletten. Maar wel fijn dat het dagelijkse leven bij jullie iets meer vorm krijgt en sommigen weer buiten de deur aan het werk mogen. Lekker naar buiten. Zeker nu met het heerlijke weer wat voor de deur staat.
Hier is het herfst en ondanks goede temperaturen komt de zon niet meer zo hoog. Wij hebben nog net 1 uurtje zon tussen de middag wanneer de gele knoert precies tussen twee flatgebouwen piept. Iedere dag proberen wij dan ook dit uurtje zon mee te pakken en houdt Rob gelijk zijn lunchpauze. Ff vitamine D opdoen. Ons vaste uitje samen ;-)
Onze dagen lopen volgens vast stramien. Belangrijk om een beetje regelmaat te hebben in deze rare tijd. Rob is altijd vroeg op en begint zijn dag keurig om 8 uur 's morgens. Hij moet tenslotte ook werken. Meestal heeft hij dan direct een telephone conference met collega's van over de hele wereld. Ik blijf nu wat langer in bed liggen (er is toch geen hond om uit te laten) zodat ik hem niet in de weg zit. Kijk dan meestal het nieuws op tv vanuit bed en lees mijn e-mails en check FB. Als ik dan een uurtje later eruit ben ga ik tegenwoordig gelijk sporten beneden in de gym. Dat is mijn uurtje bewegen want ik kom ook niet meer aan mijn 10.000 stappen zonder Dinkel. Ik heb wat sport app's gedownload, volg een oefenschema van mijn personal trainer of luister naar de tips van zoonlief. Mijn conditie komt weer terug (na mijn knie blessure deed ik niet veel meer) en ik voel me een stuk prettiger in m'n vel zitten. Ook de weegschaal slaat weer uit naar de goede kant ;-). Daarna ga ik douchen en is manlief (meestal) net klaar met zijn telefonische meeting. Koffietijd!!!!
Dan ga ik boodschappen doen of iets in het huishouden. Dat moet ook doorgaan. Daarna houden we lunchpauze. Met een beetje geluk dus in de zon. s' Middags zit ik samen met Rob aan de grote eettafel en duik ik ook achter de computer. Of ik lees een boek en doe een puzzel-spelletje. Beetje m'n hersens trainen ;-)
Ook maak ik sinds januari deel uit van een fotogroep op FB. Wij 'moeten' elke dag een foto volgens een bepaald thema plaatsen (black/white, close-up, colour red etc....). Erg leuk om te doen. Zeker toen we nog gewoon buiten konden komen gaf dit mij iedere dag een doel. Leuke opdracht om een passende foto te maken terwijl ik met Dinkel liep. Sommige deelnemers zijn heel creatief en maken de prachtigste composities. Ik maak de foto's gewoon met mijn mobieltje (ga hier in SP niet met een dure camera lopen) en heb dus niet hele goede foto's. Maar vind het wel enorm leuk om mee te doen. Afijn, dus daarmee ben ik ook dagelijks even in de weer.
Verder bel /whatsapp ik veel met het thuisfront. Met onze ouders maar vooral met de kinderen.
Sinds deze week is Mats klaar met zijn studie. Woehoe!!! Vorige week waren de laatste online examens en presentaties. Gek idee hoor.... 4 jaar studie zit er erop maar dat wordt nu niet afgesloten met een officiële bul uitreiking. (Hij gaat ervan uit dat hij al zijn examens heeft gehaald en dus geslaagd is LOL). Wij zijn dan ook mega trots op hem en hadden graag volgende maand dit uitgebreid met hem en alle vrienden/ mede examenkandidaten en professoren ceremonieel gevierd. Zo jammer dit. Maar goed het is niet anders. Hij is niet de enigste die dit overkomt.
De social distancing regels zijn hier in Sao Paulo weer aangetrokken nu de besmettingsgevallen nog steeds oplopen. Zo zijn bepaalde toegangswegen naar de stad nu afgesloten en alleen toegankelijk voor beroepsvervoer. Ook het dragen van een gezichtsmasker op straat wordt geadviseerd en is nu zelfs verplicht in het openbaar vervoer en de meeste gebouwen. Ik zag hier bij ons in het appartementencomplex nu op verschillende plekken een alcohol/desinfectie dispenser hangen. Er hing al een waarschuwingsbriefje in de lift.Wij lopen al een tijdje met mond en neus bescherming rond als we ons buiten bevinden. Heb er inmiddels 3 zodat ik kan afwisselen en de gedragen versie in de wasmachine kan doen.
Ik hoop echt dat de situatie hier snel verbeterd en we ons allemaal weer 'gewoon' kunnen verplaatsen. Maar ik vrees dat wij hier in Brazilië nog wel even vast zitten. In elk geval heeft Dinkel het enorm naar haar zin en mag deze hele situatie wat haar betreft nog hééél lang doorgaan /^0^\.
Wij ontvangen dagelijks foto's van onze viervoeter en gisteren kregen we weer een leuk filmpje geappt. Hier een kort stukje, spelend met haar grote K9 friend:
Een fijne week allemaal. Begrijp dat het mooi weer gaat worden. Geniet, maar met gepaste afstand ;-)
4 opmerkingen:
Ik maak ook de meeste foto's met mijn mobieltje, hoor. Het is gewoon zoals je schrijft leuk om naar iets op zoek te gaan. Daarom zijn de thema's de komende maanden ook goed te doen in en om het huis. Verder klinkt jullie routine niet veel anders dan de onze al doen wij geen koffiepauze want dat kennen ze hier niet. Mis je Dinkel niet erg? Ik kan Orion soms achter het behang plakken, maar ik ben toch blij dat hij hier is.
@Petra: ja ik mis haar absoluut maar hele dagen in een appartement zitten is nu niets voor haar. Kan niet lekker naar buiten met d’r en ik weet dat ze daar bij het hondenhotel een geweldige tijd heeft.
Fijn dat jullie ondanks het geheel andere leven je draai gevonden hebben en de regelmaat. Leven is best wel saai aan het worden zo, maar het is niet anders dus goed dat je er wat van maakt. Ja, Dinkel heeft een mega leuke vakantie, fijn hoor, maar denk dat je ook wel blij zal zijn als hij weer terug is. Hier zomer aan het worden, heerlijk veel zon maar nog wel erg koud.
Tja, zo gaat alles z'n gangetje. Zelfs in deze rare tijden. Ik ben gewoon aan het werk (vanuit huis of vanuit een leeg kantoor) dus voor mij verandert er niet zo heel veel. Veel hobby's die ik heb, deed ik altijd al alleen dus ook daar zit niet veel verschil in. Alleen mis is het kroelen met mijn kind en mijn moedertje :-(
Fijn dat Mats hoogstwaarschijnlijk geslaagd is. Maar wel een domper inderdaad om het zo te moeten 'vieren'. Na al die jaren studie wil je dat toch liever groots afsluiten. Jammer, hoor.
Een reactie posten