4 december 2020

Schrik

 Onze grote vriend....

Nog meer puppy spam. Maar met een goede reden. We zijn zo blij dat meneertje er weer is en vooral een hoop praatjes heeft. 

Want vlak nadat ik de vorige post geschreven had en we 's avonds naar bed gingen werd Sir Oliver die nacht niet goed. Hij gaf steeds maar over, kreeg diarree en reageerde nergens meer op. Heel apathisch lag hij op de bank. Had geen trek en wilde niets doen. Dit voelde niet goed en we hebben dan ook direct de dierenarts gebeld. Maar het was inmiddels zaterdag en bovendien zaten we wederom in een lichte lockdown. Het zat ons ff niet mee. Maar de dierenarts ging speciaal voor ons open en we mochten dan ook gelijk langskomen. Daar beaamde ze dat Ollie er idd niet goed uitzag, zeker voor een zeer jonge pup, en ze ging hem verder onderzoeken. Er mocht maar 1 persoon mee de behandelkamer in, dat werd Michou, en ik bleef met Dinkel in de wachtkamer. Die had ik voor de zekerheid meegenomen. Zij moest nog hartworm preventie ontvangen en wellicht heeft Ollie iets besmettelijks. Dan kun je maar beter ook je andere hond laten checken. Inderdaad bleek Oliver ernstig ziek; hij testte positief op Parvo

                                                

Dus ons mannetje ging gelijk aan het infuus. Ook werd er gebeld naar hun 'moederbedrijf', 'n grotere dierenkliniek in Faro, waar er een opname voor hem geregeld werd en onze komst aangekondigd. Wel zo fijn, want officieel mochten we dit weekend wederom onze gemeente niet verlaten (al valt dit natuurlijk onder urgente zaken). Ondertussen werd er bij Dinkel bloed afgenomen om te kijken of hij inderdaad hartworm negatief is. Als die uitslag binnen is volgende week kan zij haar injectie komen halen. Daarna brachten we Sir Oliver naar de kliniek in Faro en moesten we hem daar alleen achterlaten. Hij was het daar duidelijk niet mee eens maar dat zagen wij als een hoopvol teken.

Thuis gingen we rigoureus aan de slag met chloor en werd het hele huis, alle speeltjes en dekentjes  etc. grondig schoongemaakt en gedesinfecteerd. Het enige middel wat dit virus uitroeit. Het hele huis rook  naar een zwembadhal haha.

Maandagavond kregen we te horen dat Ollie een feisty beestje was, die elke keer zijn IV eruit trok maar keurig alle medicatie tot zich nam en goed op de agressieve behandeling(en) reageerde. Hij mocht nu thuis verder herstellen. Met een batterij aan medicijnen, speciaal voer en de afspraak om bij onze lokale dierenarts over 3 dagen een injectie te halen, namen we een enthousiaste pup mee naar huis. Hier is hij inmiddels de boel aan het terroriseren en al helemaal opgenomen in het (dieren)gezin. Het gaat dus de goede kant op. Woehoe!!!


Dan had ik in het vorige blogje beloofd nog wat foto's van de tuin te plaatsten. Het heeft de afgelopen tijd best wel wat geregend (euh daarvoor ben ik niet naar het zonnige zuiden vertrokken!) waardoor alles er nu lekker groen uitziet. Ook het onkruid heeft geprofiteerd van alle nattigheid. Het stond (lees: staat v.w.b. nog steeds de achtertuin) torenhoog. Dus als een heuse tuinierster ben ik aan de gang gegaan met de grasmaaier en kantensnijder. Wat een k...klus zeg. Wie wilde nou ook weer zoveel grond? Ikke niet.. En nou sta ik toch de boel te onderhouden haha. Afijn, daarna nog wat onkruid gewied en e.e.a. met de hand eruit getrokken. En dat ik er de ballen verstand van tuinieren heb bleek wel toen ik een aardappel omhoog trok. Oops, foutje....


Maar alle gekheid op een stokje zo buiten bezig zijn vind ik zalig. Al doende leert men. Er moet nog veel gebeuren maar tuin-ideeën en inspiratie genoeg. Van de zomer zullen we hier heel veel tijd in doorbrengen en er zeker van genieten. Voorlopig moeten we eerst binnen aan de slag. Vooral dubbele beglazing, vloerverwarming en betere isolatie staan op het 'to do' lijstje. Want het kan best koud zijn nu in de winter hoor. Wat ben ik dan ook blij met onze openhaard. Elke avond, wat zeg ik, steeds vroeger op de middag al, gaat dat ding aan. Nu nog zorgen voor een grote voorraad hout. Het liefst al in kleine stukken gehakt want dat is ook nog een dingetje. Zo'n bijl is mega zwaar zeg. Denk maar niet dat Mies en ik die grote boomstammen doorgehakt krijgen. Dat wordt binnenkort een elektrische kettingzaag aanschaffen. Voor nu behelpen we ons met kant en klare zakken hout -en dennenappels-  uit de winkel.


Een indruk van voortuin:















 



En dan foto's van de achtertuin met veel fruitbomen en een heel klein groenteveldje:










Allemaal citrusvruchten, een grote druivenstruik en 2 granaatappelbomen. Volop vitamientjes dus uit eigen tuin. Dan hebben we voor ook nog een walnotenboom en een Alfarroba/Alfarrobeira (Carob a.k.a Johannes broodboon) in de voortuin staan. Niet gek toch? 

Fijn weekend allemaal.

5 opmerkingen:

Petra zei

Wat fijn dat Ollie weer beter is, arm dier! Wat leuk al die foto's! Ik benijd je de palmbomen.

Nicky zei

Jeetje, wat een schrik dat Ollie zo ziek was, zeg! Ik ben blij dat-ie goed opgeknapt is. En wat een tuin, zeg! Zou mijn hobby ook niet zijn om dat bij te houden. Maar aan de andere kant is het te mooi om het te verwaarlozen. Jullie ook fijn weekend!

Jolanda Jonkheid zei

Ohhh, ik begrijp helemaal wat jullie in dit “optrekje” zien zeg! Wat een sfeer en authenticiteit. Het ziet er echt heerlijk Portugees uit. Geniet van elkaar en de rustige sfeer daar
Liefs van (ietsepietsie jaloerse) Jolanda

Wim zei

Wow, wat een avontuur weer. De basis voor een nieuw boek heb je zo al zeker :-). Gelukkig dat Parvo uitgebannen is nu. Maar wat een tuin zeg, heerlijk ! Zo fijn voor de dierenschare ook. En fijn dat je alles met je dochter samen kan doen. Is je NL huisraad al aangekomen ? En uit Brazilië komt ook vast nog wel een container. Je bent even bezig zo. Hoop dat Rob ook snel kan gaan genieten daar. En ja, corona maakt alles anders, maar je zit goed daar. Vervelen zal je je zeker niet

Willemijn zei

Arme Ollie! Goed dat jullie zo snel hebben gereageerd.
Mooie plek hebben jullie gevonden!!