Tja het is wat stilletjes. Op dit blog en thuis. Mats was afgelopen week druk met schilderen voor GWC en Michou was een een aantal dagen op fieldtrip naar Ko Chang. Manlief was druk aan het werk op kantoor en verder gebeurde er weinig in huize Kemper. Mijn rug zorgde ervoor dat ik veel thuis zat, al ben ik nog wel gezellig koffie gaan drinken bij Suus thuis. Inmiddels gaat het ietsje beter met de rugpijn en zijn we weer wat actiever. Afgelopen weekend me maar eens gewaagd tussen het winkelend publiek in Siam Paragon, waar vooral Mats bij H&M aan een ware shopping spree begon. Die is voorlopig weer even voorzien van kleding. Al gingen we voor korte broeken/shorts en die heeft hij (nog) niet gescoord...
Verder zaten we een paar dagen in de hitte, buiten- maar vooral binnenshuis. En al lijkt het dat de lezers uit het koude Europa of Amerika mischien geweldig, met temperaturen van ruim boven de 35 grd. is slapen zonder airco toch wel een kleine ramp. Duurde 4 dagen voordat we een reactie kregen op onze klacht en natuurlijk werd de afspraak op Braziliaanse, of nee Dubaiaanse of nog beter gezegd Thaise wijze nagekomen en heb ik daarna dus nog een hele dag mogen wachten op de AC maintenance crew. Zucht. Ik merk dat ik na al die jaren steeds minder energie kan opbrengen voor dit soort zaken. Was ik in het begin van ons 'buitenland avontuur' nog enthousiast en zag ik overal de lol of uitdaging van in, word ik nu kribbig en chagerijnig dat zoiets simpels als het verschijnen op de afgesproken tijd nooit nagekomen wordt. Tja, ik heb dan ook geen maid o.i.d. in huis die voor mij de honneurs kan waarnemen. En zelfs al zou ik die hebben.... wanneer men niet komt opdagen zit ik evengoed nog zonder airco. Alleen heb jezelf dan niet voor piet snot 'verplicht' thuis gezeten. En ik hoef helemaal niets, dus het is niet zo dat mijn plannen in de war worden gegooid, maar ik erger me groen en geel dat men gewoon niet komt op de afgesproken tijd en dat ik steeds weer overal achterna kan bellen (ze zouden jou eens bellen) .
Afijn, ondanks de warmte in huis heb ik tijdens het wachten de boel eens goed gesopt en gedweild en ben daarna achter de computer gedoken. Ik moest nog wat administratie wegwerken en ben ook alvast eens plannen voor de kerstvakantie gaan maken. Van de zomer doen we niets, het is afwachten totdat we onze boot kunnen wegvaren (dan gaan Rob en ik samen naar Griekenland om het papierwerk af te handelen) dus wilde ik wel iets hebben om alvast naar uit te kijken. Dus in december gaan we dan op familiebezoek naar Nederland en gaan weer op wintersport. Net als in 2010 met een camper en samen met mijn zusje en haar gezin. We kregen echt de winterkriebels van alle ski- en sneeuwfoto's die op Facebook voorbij kwamen. Ik ben dan ook gelijk onze oude foto's gaan opzoeken. Heerlijk die voorpret!
Dit zal trouwens ook wel een van onze laatste vakanties als compleet gezin zijn aangezien Mats het jaar daarna gaat studeren (en dan vast met zijn vrienden op vakantie wil i.p.v. met zijn ouders /^0^\) en Michou dan nog in Thailand verblijft. Uberhaupt lopen haar schoolvakanties niet gelijk met die van Mats.
Verder van de week nog wat andere zaken uitgezocht, lang leve internet en zo zijn we weer een aantal dagen verder. Vanmorgen nog met 2 Nederlandse dames koffie gedronken bij Starbucks en straks moet ik nog even wat voor school doen. Nog 1 dag en dan is het weekend. Manlief vertrekt zaterdag voor 2 weken naar São Paulo, Brazilië en gaat ook nog een weekend naar Curitiba. De bofferd!
Ikzelf ga met Daniëlle zaterdag een paar uurtjes de Nederlandse stand tijdens de Diplomatic Red Cross Bazaar in Siam Paragon bemannen. Kijken of we nog wat Hollandse prullaria kunnen slijten aan de Thai.
Maar eerst morgenavond nog Michou, en een hele grote berg wasgoed, ophalen. Mevrouw had wat vieze kleren van de fieldtrip zei ze. Het wordt toch maar weer tijd voor een maid geloof ik ;p
Fijn weekend alvast.
7 opmerkingen:
Heel herkenbaar dat afspraken nakomen. Hier ziet men het gewoon niet in. Ik heb er nooit aan kunnen wennen. Enne ja die 35 klinkt mij als muziek in de oren als je net een paar weken -25C gehad hebt...
gr petra
Hai, ja vervelend is dat steeds, dat je dan maar moet blijven wachten thuis, totdat er een monteur langs komt om de airco te maken. Wachten is altijd vervelend en dan zal je net ook altijd nog zien, dat ze dan langs komen, als je de hond buiten aan het uitlaten bent! Maar goed je hoeft zelf gelukkig geen voorrij kosten te betalen, zoals hier in Holland dan altijd het geval is..
Fijn dat het met je rug een klein beetje beter gaat nu.
Kus van Margreet
Je blog gevonden he he ik vroeg me al af of je de wintervacantie niet miste.Nou 35 graden.....hier om het vriespunt.Hoop dat je rug gauw beter word hoor.Zo,n lange winter word je ook gauw spug zat hoor.
Gr Roos
Ieder geval leuk voor uit zicht om er naar toe te leven, op vakantie in NL.Hopen dat de ventilator vlug gemaakt gaat worden want anders is het met de hitte niet uit te houden.Sterkte met je rug.Ja dat is in NL ook hoor dat je denkt ze komen en dat je dan voor niks thuis bent gebleven omdat ze dan niet geweest zijn...irritant gewoon.
Ook al is het 'stil' daar, ik vind het altijd leuk om je verhalen te lezen. Als ik morgenochtend bibberend op de fiets zit, onderweg naar mijn werk, zal ik aan je denken. Lijkt me inderdaad geen pretje, slapen zonder airco. Die sneeuwfoto's moeten dan een verademing zijn!
Hier krijgen we in de zomer dus ook zulk heet weer en dan is airco inderdaad echt hard nodig. Ik vind het verschrikkelijk om in die hitte te slapen, dus kan me helemaal je ergernis voorstellen!
Ha wat lekker, het ski-vooruitzicht! Ik kan me voorstellen dat de 35+ graden op een gegeven moment wel heel erg warm worden. Kijken naar de ski-fotos koelt dan een beetje af haha! Jij ook een heel fijn weekend! lieve groet uit een koud (!) Zug!
Een reactie posten