revalideren

Oops en zo zijn we alweer een maand verder na mijn laatste blogpost.
Tja, er valt dan ook niet zo veel te vertellen. Ik zit maar thuis want ik kan nog niet veel. Inmiddels kan ik geen tv, computer, puzzel- of (e-)boek meer zien. Dat niets doen valt nog niet mee voor dit persoontje.

Twee weken geleden mochten de hechtingen eruit en dat scheelde een stuk qua pijn. Geen 'strakke huid' meer of trekkende hechtingen. De opgegeven oefeningen deed ik braaf en elke dag voelde ik dat het wat beter ging. Kon mijn knie steeds verder buigen. Vriendinnen smst-en of belden regelmatig hoe het ging en of ze nog wat konden doen voor mij. Maar eigenwijs als ik ben doe ik graag dingen zelf. Dus reed ik heel voorzichtig met de golfcart zelf naar de nieuwe supermarkt (lang leve het zeer behulpzame Thaise winkelpersoneel) of naar Starbucks voor mijn dagelijkse shot coffeine. Op krukken strompel ik dan rond. Vriendin Marion nam mij nog een dagje mee naar de Central Mall waar zij mij rondsjeeste in een rolstoel en we  gezellig een lunch gebruikten. En op vrijdagmiddag ging ik met haar en een andere vriendin naar de HS play. Even een middagje cultuur snuiven en wat andere gezichten zien. Zaterdag kwam manlief weer thuis en gingen we uiteraard koffie drinken en lieten 's avonds gezellig "samen" de hond uit. En eenmaal in bed voelde ik al dat ik die afgelopen week veel te veel gedaan had. Knie en enkel waren dik (vocht ophoping), knie klopte vreselijk en alles voelde mega stijf. Dus de dagen erna maar weer braaf thuis gebleven, met been omhoog op de bank gelegen, knie gekoeld met koude compressen en 'niets' gedaan. De pijn nam inderdaad af en de zwelling werd minder. M.a.w. ik moet gewoon de tijd nemen en niets forceren.
Afgelopen vrijdag had ik weer een controle bij de arts en hij was zeer tevreden over hoe mooi mijn hechtingen er uit zien en de flexibiliteit van mijn knie. Dat ik weer pijn kreeg is normaal omdat vooral mijn MCL nog herstellende is en die inderdaad gewoon moet rusten. Dus ook al wil ik graag vooruit, iedereen herstelt op z'n eigen tempo en ik moet gewoon geduld hebben. Nog even mijn medicijnen blijven slikken, de oefeningen blijven doen en dan na de wintersport (euh rust vakantie voor mij) beginnen we met Fysiotherapie c.q. krachttraining. (Al moet ik zeggen dat ik thuis al wat oefen op de hometrainer naast mijn andere oefeningen).
Tot zover relaas revalidatie.

Verder is het hier in Bangkok onrustig. De meesten zullen hierover in de krant of op journaal wat meegekregen hebben. Net als in 2010 zijn er weer zijn er weer protesten tegen de huidige regering. Verliepen die demonstraties in het begin nog vreedzaam, sinds de afgelopen 3 dagen lopen ze wat uit de hand. Vooralsnog merken wij er hier weinig van (Bangkok is een grote stad) maar omdat afgelopen weekend er doden zijn gevallen blijven een aantal scholen en universiteiten met locaties in de binnenstad gesloten. Zo ook die van Michou (al zit zij op een andere locatie). En ze had net komende week examens. Die worden nu uitgesteld. Zucht.
En Mats zat afgelopen weekend in de stad bij zijn vriendin (en zou nog uitgaan) dus daar was ik niet gerust op als je hoort dat er overal demonstraties zijn. Gelukkig is zoonlief weer veilig thuis.

Wat ik trouwens verontrustender vind is dat ik van mijn maid hoorde ik dat zij het afgelopen weekend geld aangeboden kreeg om te gaan demonstreren. 1000 bath p.p per dag (terwijl minimum loon 300 bath per dag is) en als je 's avonds/'s nachts blijft krijg je het dubbele. Dus je krijgt dat mensen gaan demonstreren, niet omdat ze achter het gedachtengoed van de protesten staan, maar puur omdat ze geld krijgen van de organisatoren. Tel daarbij het evt. drank- en drugsgebruik en dan is de kans groot dat de stemming omslaat.
Afijn, we wachten het allemaal wel af. De politie is afhoudend en wil niet te fanatiek optreden tegen de demonstranten, het leger houdt zich nog afzijdig en het is vooral een politieke strijd tussen de opositieleider die nu wil dat het kabinet zich ontbindt en de huidige PM die weigert af te treden (kort  gezegd, want er speelt nog wel wat meer).
Donderdag 5 december is een nationale feestdag, King's birhtday, en zal het wel een rustdag zijn voor de demonstranten en eren ze hun vorst. Iedereen is dan vrij. En daarna?
Zolang ze maar niet het vliegveld gaan bezetten (net zoals in 2010) want ik wil graag op vakantie eind van de maand.  Ik werk juist zo hard om mijn knie te kunnen buigen zodat ik 'lekker' in een vliegtuigstoel kan zitten ;-)

Verder is mijn gewaardeerde echtgenoot weer aan het reizen. Nigeria moest weer eens met een bezoekje vereerd worden. Maar..... daarna blijft hij tot aan ons vertrek naar Nederland in Bangkok. Nog een kleine 3 weken en dan vieren we kerst in Europa. Daar kijken we echt naar uit.