Afgelopen donderdag was een nationale feestdag (Republic day) in Brazilië en morgen is het Black Awareness day. Ik hoorde zo om mij heen dat veel expat gezinnen tripjes naar Chili, Peru of binnen Brazilië hadden geboekt omdat de internationale scholen die tussenliggende vrijdag en maandag ook dicht waren waardoor er een erg lang weekend ontstond. Zonder schoolgaande kinderen ben ik er een beetje uit en ik wist niet beter of Rob was alleen donderdag en dinsdag vrij, maar verrassing, het bedrijf sloot ook tot woensdag haar deuren. Dus manlief was opeens 6 dagen vrij. Had ik dat geweten dan had ik ook nog een reisje gepland. Geintje! Want op dinsdag vliegt Rob al naar Recife en is daardoor die dag niet echt vrij. Bovendien komen wij net terug van een trip naar Curitiba en gaan wij over 2 weken een week naar Argentinië. En terwijl Rob de eerste dagen dan moet werken ga ik lekker de tourist uit hangen en heb ik ook met een Argentijnse vriendin uit mijn Curitiba tijd afgesproken. Daarbij staat ook onze zomervakantie al voor de deur. Me dunkt, genoeg uitjes in het verschiet.
Dus een paar dagen samen gewoon 'thuis' in Sao Paulo was ook niet verkeerd. De temperatuur werkte in elk geval fijn mee en de zon liet zich van zijn of haar goede kant zien. Nu deze heerlijke goudgele bol zo vlak voor de zomer steeds hoger komt te staan geraken de zonnestralen in de ochtend precies tussen de omliggende flatgebouwen zo bij ons zwembad. Dus wij hebben de afgelopen dagen ons zomerkleurtje een beetje bijgewerkt. Helaas hebben we nu weer regen.
Dinkel is ook blij dat het baasje een paar dagen vrij is want er wordt heel wat afgewandeld. En je kon, zeker afgelopen donderdag, merken dat het een vrije dag was want wat was het enorm stil op straat. Nagenoeg geen verkeer. Hieruit blijkt dat Sao Paulo eigenlijk altijd 'buzzing' is. Er is een continue zoemend geluid van verkeer op de achtergrond. Dit blijft ook zo lekker hangen tussen al die flatgebouwen. Normaliter valt mij dat overigens niet erg op, maar na ons bezoek aan Curitiba bleek al hoeveel rustiger het daar is. En nu op weg naar het Ibirapuera park was het zowaar een oase van rust. Je hoorde als het ware de natuur ontwaken en de vogeltjes in de bomen er lustig op los kwetteren.
Die kwetterden waarschijnlijk ook vanwege de 'indringers' in hun huis. Overal in het park waren mannen bezig om kerstverlichting op te hangen. En ook voor het park werd een grote stellage in de vorm van een kerstboom opgebouwd. Die zal straks helemaal verlicht zijn. Wat gezellig en sfeervol allemaal. Überhaupt zijn ze hier vroeg met alle versieringen en zie ik overal in de buurtwinkels, bij appartementsgebouwen en lokale schooltjes al kerstverlichting hangen.
 |
| snoertjes van de kerstverlichting ontwarren |
Verder gingen wij weer eens een keer ouderwets samen naar de bioscoop; Bohemian Rhapsody over het leven van Freddy Mercury en de band Queen. Leuke film met heerlijke muziek. Daarna bleven we gelijk maar hangen in de Mall en hebben wij bij Outback samen een heerlijke steak gedeeld.
Rob moest toch nog het e.e.a. werken thuis en ik heb een beginnetje gemaakt met het (her)schrijven en publiceren van mijn boek.
De afgelopen weken had ik al mijn online foto's gesorteerd en hersteld (na een complete computer reset en herinstallatie was ik veel foto's kwijtgeraakt - lang leve back up- en stonden allerlei mappen door elkaar) en daarmee een nieuw fotoboek over Bangkok gemaakt en deze laten drukken. Rob heeft die vorige week uit Nederland meegenomen. Dus alle fotoboeken series zijn nu compleet.
Nu dus nog het laatste weblogboek "Over the border Bangkok". Helaas is ook hier met het exporteren van de weblogbestanden iets fout gegaan (?). De blogteksten lopen in elkaar over, en soms zonder foto's erbij, en krijg ik het niet meer aangepast. Er zit dus niet anders op dan veel blogjes over te schrijven en de foto's weer toe te voegen. Maar dat houdt mij lekker bezig. Het streven is om een proefdruk in december klaar te hebben zodat Michou deze met kerst mee naar Brazilië kan nemen voor verdere editing. Dus Wim, ik ben nu echt bezig. Wordt vervolgd.
 |
| De eerste twee delen |
Fijne week allemaal.
*Voor vergroting klik op de foto.
4 opmerkingen:
Ik heb ook weleens gedacht mijn blog in stukken in te binden, maar het zou een enorm karwei zijn! Blogger maakt dat soort dingen echt niet makkelijk. Leuk dat het jou wel gelukt is!
Brazilië heeft wel mega veel feestdagen zeg, in Holland moet je het doen met niets tussen Pasen en kerst. Maar je kan er heerlijk van genieten toch, samen of alleen, en inderdaad is het dan net of het zondag is en heerlijk rustig op straat. Dinkel boft maar om zo veel uit te gaan, ze heeft een paar goede baasjes :-). En wat leuk dat er een nieuw boek komt ! Leest zo veel makkelijker dan op internet. Zodra het uit is bestel ik hem meteen hoor. Jammer dat er zo veel mis gaat met het samenstellen van het boek, maar ja, ICT, jaren in gewerkt en als alles goed gaat is het makkelijk, maar o wee als er iets niet goed werkt. Hoe dan ook veel plezier met het samenstellen en zoals je zegt het houd je bezig zo. Fijn dat het weer goed is daar, lekker de zomer. Hier in Holland nu mega koud aan het worden, en wat somber ook. Tot de volgende blog maar weer, echt leuk om regelmatig weer wat te zien na de stille Hollandse jaren..
Leuk die zelfgemaakte foto boeken en ook de foto's die je gemaakt hebt van die Kerstverlichting. Toch een heel aparte sfeer zo. Weet nog dat ook in Curitiba er al heel vroeg winkels mooi versiert waren. Geniet nog maar van het leven buiten Nederland. Blijft toch een hele ervaring die je straks weer meeneemt. Hier is het nu echt koud geworden en als ik dan lees bij jullie nu 22 graden is dat niet verkeerd.
Groeten en kus van Margreet
Ook wel eens lekker om samen thuis te zijn, toch? Ik moet ook hard aan de slag met mijn weblogboeken. Ik loop inmiddels drie jaar achter. Ik zal er dit weekend toch eens mee aan de slag gaan want ik vind ze zo leuk, die boeken!
Een reactie posten