Van de week kreeg ik weer zo'n reactie op een ouder logje. Vol kritiek, hoe slecht mijn schrijfstijl wel niet is, taalkundig volledig onjuist en bovendien vol commentaar op hetgeen ik geschreven had. Ik zou onwaarheden vertellen?? En zelf reageer je, heel laf, dan anoniem! Pleurt op zeg, lees hier dan lekker niet.
Ik heb nooit gepretendeerd een goede schrijfster te zijn. Bovendien schrijf ik in spreektaal en is dat inderdaad grammaticaal niet correct of volgens de regels van Van Dale of het Groene boekje. Ik beschrijf de dingen zoals IK ze beleef, met de nodige humor en vooral met enige zelfspot. Ik ken echt wel mijn tekortkomingen. Ben een positief mens en mijn glas is altijd half vol. Ik ben wel meer een realist dan de optimistische avonturist. En ja, dat laatste is ook geen bestaand woord volgens Van Dale.
Ik ben dit blog ooit begonnen voor het thuisfront om hen op deze wijze op de hoogte te houden over onze avonturen 'over the border'. Maar kreeg vervolgens ook leuke reacties van onbekenden en andere expat bloggers die mij weer een kijkje in hun 'buitenlandse keuken' gunden. Hele (virtuele) vriendschappen zijn zo ontstaan. Erg leuk en gezellig.
Anyway, ik sta absoluut open voor kritiek, goede adviezen of andere meningen op dit blog maar het gewoon afzeiken (en agressief op de man, euh vrouw spelen) daar kan ik helemaal niets mee. Het draagt nergens aan bij en zulke reacties worden dan ook direct verwijderd.
"If you don't have anything nice to say don't say it at all"
Betekenis 'boodschap'
bood·schap (de; v; meervoud: boodschappen)1opdracht tot het overbrengen van een mededeling, een brief enz.2mededeling, bericht: een bep. boodschap uitdragen een opvatting verkondigen; daar heb ik geen boodschap aan daar heb ik niets mee te maken3het kopen van huishoudelijke artikelen: boodschappen doen4(eufemisme) zijn behoefte: een grote boodschap doen poepen; een kleine boodschap doen plassen, urineren
Zo mijn tirade is over. Dat lucht op. De boodschap (1+2) is duidelijk. Nu verder met het eigenlijke blogje wat ik wilde schrijven (3), zie titel:
Boodschap(pen doen).
Bij elke verhuizing is het weer waar kan ik hier mijn boodschappen doen? Waar vind ik de juiste supermarkt en kan ik er de producten kopen die ik nodig heb? Hoe noemen ze deze hier en wat verkopen ze nog meer? 's Lands wijs, 's lands eer.
Boodschappen doen is een van de huishoudelijke taken waar ik geen hekel aan heb. Ik winkel graag en probeer mijn eten te kopen daar waar de locals ook hun spulletjes halen.Voor mij is het gelijk een vorm van integreren en ik vind het bovendien leuk om de lokale groentes of het exotisch fruit uit te proberen. Al heb ik vaak geen idee wat ik ermee kan doen of hoe 't klaar te maken. Gelukkig hebben we tegenwoordig internet en is een bereidingswijze zo gevonden. Hoewel dat bij mij nog geen garantie is voor een goed eetbaar resultaat.
Wat dat betreft ben ik dolblij met een man die, als het even kan, de kok in huis is. Met zijn Indonesische roots zit kokkerellen in z'n bloed. Ik weet na al die jaren nog steeds niet hoe iets pittig genoeg te maken. Zeker niet als het om verse kruiden en specerijen gaat. Ik ben (tegenwoordig was) meer van de zakjes en kant en klare potjes. En in een nieuw land is het altijd weer een hele uitdaging om die te vinden. Toen de kinderen nog thuis woonden was het ook altijd een hele klus om voor hen boodschappen te doen. Lees: het juiste zoete broodbeleg (hagelslag, pindakaas, muisjes) of het goede snoepgoed en lekkere chips te vinden. Elk land heeft tenslotte zo zijn eigen smaakjes*. Ook wel leuk om telkens weer iets anders uit te proberen en soms, heel soms, vonden onze kinderen dat zelfs lekkerder. Maar het bleef altijd groot feest als er visite langskwam met al dat Nederlandse lekkers in hun koffer. Speculaas, stroopwafels, drop en Hamka's en paprika chips. En kaas!! Echte Hollandse kaas, nergens zo lekker (en lees: betaalbaar).
Ik doe mijn boodschappen altijd bij verschillende winkels want elke supermarkt heeft zo zijn eigen assortiment. En omdat ik hier geen auto heb haal ik alles het liefst bij mij in de buurt. Wat dat betreft zijn er genoeg winkeltjes in onze wijk. Er is een hele grote Carrefour wat verder weg en daar kom ik heel af en toe maar eigenlijk hebben alle winkelketens wel een kleiner filiaal hier waar wij wonen. De Pão de Açúcar en Supermercado Madrid verkopen redelijk veel geïmporteerde Amerikaanse en Europese producten en de YaYa en Hirota Food Super hebben een Aziatisch assortiment. Verder verkoopt de bakker bij ons om op de hoek nog heel wat aan zuivelproducten en aanverwante artikelen en is de Dia% (een soort mini Aldi) altijd dichtbij voor een snelle (vergeten) aankoop. Op 3 dagen in de week, op verschillende locaties maar allemaal op loopafstand, is er een grote versmarkt waar het ook gezellig winkelen is. Tot slot is er nog de Varanda supermarkt op de parterre van Shopping Patio Paulista. Deze winkel heeft heel veel geïmporteerde producten en verkoopt bovendien veel kruiden van Bombay Herbs&Spices. Nu hoef ik daarvoor dus niet meer naar het centrum.
En al deze winkels hebben speciale acties en aanbiedingen voor vaste klanten. En als echte Hollander wil ik natuurlijk overal die korting meepakken. Kreeg je vroeger nog allerlei pasjes en klantenkaarten aangeboden tegenwoordig werken ze overal met een handige app voor op je telefoon. Scheelt behoorlijk wat ruimte in je portemonnee.
Sinds kort is hier in de buurt Mercado Suadavel d'Raiz ('n gezondheids- en biologische supermarkt) geopend. Daar vind ik behoorlijk veel goede en ook nog betaalbare producten. Ik ben sowieso de laatste tijd meer bezig met een gezondere levensstijl, andere voeding en meer sporten. En heel langzaam gaan de kilootjes (en cm's!) eraf. Slowly but steady! En ik voel me er prima bij.
In deze heath store heb ik dan eindelijk de echte boerenkool (couve Kale) gevonden. Zoals wij die ook in Nederland kennen. Heerlijk voor in groene shake en in de oven als crispy chips. Zelfs als lekkere stamppot ware het niet dat ik nu weinig tot geen koolhydraten meer eet. Dus i.p.v. aardappelen heb ik het klaargemaakt met bloemkoolroosjes. En dat smaakte prima. Ik word zowaar nog een keukenprinses haha.
Eergisteren mocht ik ook weer in de keuken aan de slag. De laatste INC board meeting van het jaar had plaats en werd deze keer gecombineerd met een potluck pre Christmas lunch. Iedereen kookte een recept uit een oud INC kookboek en bracht dat dus mee.
Afijn, ik heb dus overal wat van gegeten maar wist me nog redelijk te beheersen.
Komende week zitten wij in Buenos Aires.....land van de gaucho en steaks....Mmmmmm.
*NB: Inmiddels hebben de smaakpupillen van de kinderen zich aangepast. Deze zijn duidelijk beïnvloed door de culturen van alle landen waar zij gewoond hebben. Bovendien zijn het ook betere koks dan hun moeder geworden en experimenteren zij graag in de keuken.
5 opmerkingen:
Helaas zullen er altijd "eikels" zijn die commentaar hebben op de schrijfstijl. Had vroeger ook zo een collega die iedereen corrigeerde wat taalgebruik in E mails betrof. Wat een feest toen die weg ging. Sally, ga gewoon door zoals je schrijft, het is een feest om te lezen, en geen saai droog stuk. Wat het leukste is dat jij het in de vertel trand doet, net of ik naar een spannend avontuur zit te luisteren. Heerlijk om zo te lezen. Ik ben zo een stille meelezer, maar geniet er al jaren van, en ook de boeken zijn heerlijk om te lezen, alles nog eens zonder afwachten op de volgende log :-). Dus ga AUB zo door zoals je het al jaren doet. Laat zeikers maar in de sh.. zakken. En ja, boodschappen doen in ander land is altijd erg leuk, ga ook meestal op vakanties lokale supermarkten in. En de foto's van jou kookkunsten zijn ook om te wensen dat je het even kon proeven, echt leuk hoor. Grappig te lezen dat jullie ook zo blij zijn met NL producten, als ik naar familie in het buitenland ga is meestal ook de halve koffer echte NL producten zoals kaas, hagelslag e.d. Fijne tijd in Argentinië en nogmaals, blijf jezelf en ga zo door met schrijven als je altijd doet. Voor mij blijft het een feest om te lezen.Als het lukt kijk ik elke dag even of er wat nieuws is ..
Je boft wel met al die winkels. En ik kan me heel goed voorstellen dat je sommige Nederlandse producten echt mist als je ver weg zit. Voor ons ging er na onze verhuizing in Nederland al een wereld open. In Amsterdam gingen we naar een donker, klein (vaak vies) filiaaltje van AH met vreselijk onvriendelijk personeel. Nu hebben we een enorme Jumbo om de hoek. En assortiment! Niet normaal! En het personeel is zo vriendelijk! Laatst kreeg ik een bosje bloemen cadeau omdat ik lang moest wachten (nou ja, lang... 3 minuten!) bij de kassa. Echt. Cultuurshock!
wat betreft dat eerste gedeelte van je log. Grrrrr. Hoogst irritant dat soort randdebielen. Gewoon deleten. Van je log en uit je gedachten!
Leuk hoor gewoon doorgaan met schrijven. Zie alles zo goed voor mij als je wat op dit blog schrijft.
Fijn dat je veel verschillende winkels in de buurt hebt, dan kom je nog eens met wat producten thuis en je hebt een loopje ook nog, toch....
Groet van Margreet
Heyyy Sally, toevallig zei ik laatst tegen Hans dat jouw stukjes zo fijn lezen en ik er nooit een typefoutje in zie staan. En volgens mij vallen ze mij altijd vrij snel op.
Ik geniet van je belevenissen, meer van wat je schrijft dan van je geplaatste foto’s zelfs. ��
Met volle teugen genieten daar, het gaat allemaal al zo snel.
Liefs van ons XXX
Och die eikels ken ik ook. Ik blokkeer hun ip-adressen, heb bepaalde woorden ook geblokkeerd en dat werkt grotendeels.
Een reactie posten