Bezoek en pech

Nou ja, is mijn laatste blogje van mei...... 1,5 maand geleden voor het laatst wat geschreven. Niet te geloven. Op een af andere manier kom ik niet meer aan bloggen toe. Of het lezen van de verhalen van andere blogvrienden. Sorry, maar het schiet er gewoon bij in. As usual heb ik het druk. Met m'n werk, 't huishouden, boodschappen, de tuin, administratie voor het bedrijf van manlief, controle & schoonmaak (vakantie)huizen Nl-se vrienden en natuurlijk op sociaal vlak. 

Want we hadden uiteraard weer visite in Casa Salgarve. Eerst zijn mijn ouders ruim een week naar Portugal gekomen. Ff genieten van elkaars gezelschap en vooral van het mooie weer. Ik kon op het werk op de meeste dagen een uurtje eerder naar huis zodat we nog gezellig samen konden lunchen. Voordat alle eettentjes, i.v.m. siesta, dicht gingen. En ze waren er op Michou's verjaardag dus konden dat mooi meevieren. We hebben toen heerlijk Indiaas gegeten. 

Toen ze weer naar huis waren was het snel alles opruimen, schoonmaken en wassen. Want 3 dagen later stonden de volgende gasten alweer voor de deur. Ondertussen waren ook Mats en Barbora -en hun hondje Benji- erg druk met inpakken en spullen sorteren want zij gingen verhuizen. Die hebben nl. een leuk huisje in het oude centrum van ons stadje gevonden en zijn dus de deur uit. Maar natuurlijk verliep dat ook niet van een leien dakje, de woning was niet opgeleverd en schoongemaakt zoals beloofd, dus het was even een drukke, stressvolle bedoeling hier in huis.

Gelukkig waren de volgende gasten onze beste vrienden Rienke & Mike en die kennen inmiddels ons chaotische leventje wel haha. Die passen zich prima aan en zorgden er dan ook voor dat wij iedere avond een heus drie gangen menu voorgeschoteld kregen. Daarvoor kwamen M& B zelfs weer terug😉

                                            

En het was ook heel fijn dat zij er waren want ze konden gelijk in de rol van mantelzorger stappen. Want zoals je on de foto hieronder ziet loop ik weer met een brace. 

Iets met ff snel de waterbak van de hond willen vullen, knoeien, natte jurk en schoenen,  uitglijden opstapje patio en daar lag ik dan op de grond. Met mega pijn in m'n linkerknie. Moest gelijk denken aan m'n gescheurde kruisbanden en operatie aan m'n rechterknie jaren geleden. Dus hop naar de 1e hulp van het ziekenhuis, daar werden een röntgenfoto en MRI gemaakt en bleek dat ik een breukje in mijn bot heb (tibia). Er zat nog te veel vocht in de knie om een duidelijk uitsluitsel over mijn kruisbanden te krijgen, maar het leek er sterk op dat die weliswaar enorm verrekt zijn maar niet gescheurd. Verder had ik een verzwikte enkel, die werd lekker blauw. Dus koelen de boel, ik moet een brace om en indien ik me wil verplaatsten dan met behulp van krukken. En na 12 dagen een vervolg afspraak bij de orthopeed 

                                                 

Ben trouwens na 2 dagen wel gaan werken, gewoon met extra stoel onder m'n been om boel hoog te houden en hobbel op krukken rond. Ik werd gek van het in bed liggen, met die hitte en het niets doen. Moest me dan ook dagelijks prikken tegen trombose en m'n hele buik werd blauw van die injecties. Dus ik laat me voorlopig lekker chauffeuren. 

Inmiddels is het nu 2,5 week geleden en heb ik de orthopeed inderdaad gezien. Ik moet nog 3 weken de brace dragen, mag deze nu wel iets meer buigen, max 30-40º en hoef maar 1 kruk te gebruiken. Eind juli mag ik weer bij de arts terugkomen en maken ze gelijk een nieuwe röntgenfoto. Hopelijk is dan het bot geheeld en mag ik weer autorijden. Want poeh wat mis ik die zelfstandigheid. In Thailand kon ik mij toentertijd tenminste nog verplaatsen in het golfkarretje (automaatje) om boodschappen te doen en had in af en toe Kuhn Na, een hulp in de huishouding die kwam poetsen. Nu Met Ollie, terror-kitten Spooky en oude dame Cream is het steeds een grote haarbende in huis. 

Dus op dit moment ben ik niet zo mobiel en ben ik afhankelijk van man- en dochterlief om mij van en naar het werk te brengen. Dit moet dan weer tussen hun eigen werk en afspraken door. Dus ik heb nu rare werktijden. Gelukkig is mijn werkgever flexibel en kan ik af en toe ook sommige administratieve taken vanuit huis doen. 

Maar goed, daarom even niet veel geblogd. Had andere dingen aan m'n hoofd. Over hoofd gesproken, die stootte Rob eergisteren tegen een oude, lage Portugese deurpost. Gevolg gat in z'n kop. Moest gehecht worden en hij mag nu een week z'n haren niet wassen/hoofd natmaken. Met die bos krullen van hem, en dit warme weer, gaat 'em dat niet worden. Dus dochterlief werd gisteren opgedragen om de boel eraf te scheren. Als ze het bij een hond kan, moet dat ook wel bij dat andere beest lukken😁

Het volgende bezoek, m'n zusje en zwager, staat gepland voor eind augustus en dan gaan wij zelf begin oktober een weekje naar Nederland.

Michou blijft dan hier en zorgt voor de dieren en gaat zelf als Dutch Comicon in NL plaatsvindt later dit jaar.

Fijn weekend allemaal.