Oops we did it again…

En jawel hoor…we zijn weer voor de bijl gegaan. Het bloed kruipt waar het niet gaan kan. Ik zou echt gaan afbouwen. Iets met natuurlijk verloop. Niet meer steeds afscheid moeten nemen. Te veel emotie, te veel verantwoordelijkheid, de kosten etc etc.

Maar toen kwam Rob thuis met een 3 weken oude kitten die hij in de vuilnisbak vond. Daarna nam hij mij mee naar een borrel bij NL-se klanten van hem (tip, als je nog een leuk vakantieadresje zoekt) en die hadden er ook eentje rondlopen. Ik was gelijk weer verliefd. Daarna is het net alsof de duvel ermee speelt en zie ik opeens een post op FB voorbijkomen. Bij een asiel in de buurt van  Lissabon is er eentje achtergelaten. Een al wat ouder exemplaar, slachtoffer van huishoudelijk geweld. Tja, dan is het een no-brainer. 

Mega mooi is hij niet, verwaarloosd en te mager. Bezit geen offciele stamboom en hij is wat bangerig voor mannen. Duidelijk mishandeld. Maar er zit geen spatje agressie in z’n lijf. En zo lief  **smelt** Hij sprong zo in de auto. De kennismaking aldaar met Ollie ging goed, al werd Ollie eenmaal thuis wat bazig. Even laten zien dat dit zijn terrein is. Maar dat komt helemaal goed. De katten boeien hem ook niet. Die laat hij gewoon links liggen. Spooky snapt er niets van. En net als Dinkel (die helaas ons zwembad niet heeft meegemaakt) is hij ook dol op water. 

Wij zijn nu 1 dag verder en zien bij vlagen het speelse karakter van dit ras bij hem naar boven komen. Hij kruipt steeds verder uit z'n schulp. Kom maar lekker tot rust hier. We gaan je vetmesten en een mooi leventje geven. Jij mag hier je oude dag slijten. Straks maak je met Ollie en Spooky hier de boel onveilig. Dat worden de drie musketiers…. let maar op.

Dus we hebben er weer een clown, een sul en blij ei in ons gezin bij. Bijna 6 jaar oud en zoooo lief. 

Welkom Balu….. Toch weer een boxer🐾.