Het wordt een beetje eentonig. Elke keer dezelfde boodschap. We blijven (te) druk en ik zit tegenwoordig ‘s avonds uitgeblust op de bank. Ook manlief heeft veel werk (heel mooi natuurlijk) maar dat was niet mijn bedoeling toen we besloten naar Portugal te gaan. Iets met rustiger aan doen, meer vrije tijd en vooral genieten van elkaar. Lekker wat klussen in huis en werken in de tuin. Op papier lijkt het allemaal heel haalbaar. In de praktijk wat lastiger.
Tja, je wordt een dagje ouder mama, geef ‘t maar toe. Ik merk dat na bijna hele dag werken ik minder energie heb voor ‘t huishouden, de tuin en renovatie huis. Klussen blijven steeds langer liggen. Mijn lijf werkt momenteel ook niet mee. We hebben allemaal in de lappenmand gezeten (lees: flink de griep gehad) en heb ik erg last van allerlei reumatische/artrose klachten (vooral handen en vingers). Ook heb ik op dit moment erg last van beide knieën. Na die ene val ben ik ‘s nachts nog een keer gevallen. Slaapdronken hobbelde ik -zonder brace- in het donker naar de wc maar gleed uit over braaksel van een hond. Probeerde mezelf nog op te vangen maar landde keihard met m’n rechterknie op de harde plavuizen grond. Gevolg: enorme zwelling. (Even ter herinnering dat is die knie waarbij ik in Bangkok toen nieuwe kruisbanden heb gekregen.) Dus loop nu met twee zwakke knieën bij de fysio. Hij’s fijn.
Daarnaast had ik een controle bij de dermatoloog en heeft ze twee plekjes op m’n gezicht weggebrand maar ook een biopt van een plek op m’n rug genomen. Dat blijkt een superficial basal carcinoom en heb ik daarvoor nu in eerste instantie een chemo crème kuur. Niet een heel ernstige vorm van kanker maar het is wel weer lastig. Na ‘t gedoe met m’n knie moet het thuisfront me nu weer helpen want ik kan zelf niet bij m’n rug om die zalf aan te brengen. ‘T worden volleerde mantelzorgers.
Is het dan alleen maar ‘ellende’? Nee natuurlijk niet. Zoals geschreven in m’n vorige blog zijn mijn zusje en zwager hier nog op bezoek geweest.
Alleen het afwerken laat nog even op zich wachten. Nieuwe houten dubbele garage is ook besteld en wij genieten nog steeds volop van onze beestenboel. Tussen de bedrijven door ben ik nog gaan borrelen met een vriendin en gaan lunchen met een andere.
En afgelopen week vlogen wij natuurlijk samen naar Nederland. Familie van Rob had een reünie georganiseerd en ook mijn tante en oom vierden dat zij 50 jaar getrouwd zijn. We reden half Nederland door, bezochten nog teruggekeerde vrienden uit Portugal en logeerden overal en nergens. Gezelligheid alom. Zo'n weekje zit altijd volgepropt met afspraken en de tijd vliegt voorbij. Je zou haast een nieuwe vakantie plannen om bij te komen van deze reis.
3 opmerkingen:
Weet je Sally, als je ouder wordt dan komen er allerlei ongemakken. Jij krijgt er de laatste jaren wel veel van. Bij mij eenzelfde, teveel om op te noemen.maar weet je ik heb het geluk dat ik er geen probleem van maak en altijd positief blijf. En ik blijf genieten van het leven. En volgens mij die jij samen met Rob en jullie kids hetzelfde. Dus, houen zo. Als je om je heen genoeg mensen hebt die van je houden, komt alles weer goed. Er is geen beter leven dan een goed leven. Blijf daar maar lekker genieten van jullie verworven landgoed Haha. We love you all. Hans.
@ Hans, zo is het maar net. Ik blijf ook positief. Hoor genoeg nare verhalen en rottige dingen om mij heen. Maar neemt niet weg dat je soms ff lekker wilt mopperen. Maar als je dan toch ouder moet worden met wat gebreken danl iever in het (normaliter) zonnige Portugal. En ik voel mij bevoorrecht met alle kinderen hier zo om mij heen. Dikke kus aan Berry.
Fijn weer wat te horen. En ja, we worden oud. Ik ook al bijna 67 jaar maar hé...er komt AOW bij en we kunnen dan nog meer gaan doen. Genieten is gewoon heel belangrijk. Ik ben ook weer lekker aan het reizen geslagen, je leeft maar één keer dus doe het goed. Ik ben nu bijna 2 jaar alleen maar leuke reisgenoot gevonden dus weer op stap. En ongemakken..hoort bij de leeftijd. Jullie ook gewoon gaan genieten, daar heb je voor gewerkt. En je bent een rijk mens met je kinderen beide zo dicht bij. En ga vooral door met ons op de hoogte te houden. Blijf van je verhalen genieten en is inspiratie voor mij ook om door te gaan. Dank je wel !
Een reactie posten