Pijn

Inmiddels ben ik alweer even 'thuis' in Thailand. De overgang was niet zo groot deze keer door het mooie  weer wat  Nederland nu ten dele valt. Er is officieel sprake van een hittegolf daar. Zo behoren de hollandse zomers altijd te zijn ;-) De klamheid of liever gezegd de hoge luchtvochtigheid hier valt dan als een vieze deken over je heen.

Het weerzien met man en kinderen was fijn, ik zat vol verhalen over 'ons' nieuwe huisje. Al realiseer ik me dat het voor de kinderen minder leeft omdat ze er waarschijnlijk nooit echt zullen gaan wonen. Die zijn tegen die tijd dan beiden het huis uit. Minder fijn was de stapel strijk die op wij te wachten lag. Er was door de kids gewassen maar daarmee hielden de gedane huishoudelijke klussen op. Er stond een stapel afwas op het aanrecht en ook de vloer had geen mop gezien de afgelopen dagen. Niet zo fijn met huisdieren en hun loslatende haren. Laten we zeggen dat de hond een warmer welkom kreeg. De kids zagen sinds lange tijd weer eens mijn minder vriendelijke kant en ruimden daarna zowaar 'spontaan' hun eigen kamer op.

Met Michou ben ik daarna twee ochtenden gaan sporten (Thaibo en bodysculpt), we hebben samen geluncht en gingen nog met Rob samen richting haar kamer/Uni om daar bij immigration haar 90 dgn 'adres meldingsplicht'  weer door te geven.
Vrijdagmiddag voelde ik me wat stijf en ging 's avonds op tijd naar bed. Die nacht sliep ik slecht, kreeg last van mijn rug en vanaf zaterdag ging het dan ook volledig mis. De vreselijkste rugpijn sinds tijden speelde mij parten. Ik kon niet liggen, draaien, staan of zitten. M.a.w ik kon helemaal niets. Ik wist niet meer hoe ik het had. Elke beweging deed zeer. Ik werd er misselijk van. Alsof iemand met een mes in je rug steekt en dat mes nog lekker even flink ronddraait. Bukken... een drama. Naar de wc gaan, je onderbroek aantrekken, tandenpoetsen en dan je mond willen spoelen....overal buig je bij. De tranen hebben dan ook gevloeid, dat zeg ik eerlijk. Alle medicijnen die ik nog had van de vorige keer heb ik ingenomen, warmte op mijn rug, harde douchestraal.... niets hielp de scherpte van de pijn af te nemen. Uiteindelijk na een paar dagen maar naar het ziekenhuis gegaan waar ik een injectie kreeg en zwaardere medicijnen. Dat alles heeft geholpen want ik kan weer lopen en bewegen, nagenoeg, zonder pijn. Ik moet nog wel rustig aan blijven doen de komende twee weken en mag niet meer zo actief sporten van de arts. In beweging blijven is wat anders dan (fanatiek) sporten, tja. A.s. woensdag moet ik terugkomen bij de orthopeet op de spinal-center afdeling van het hospital en kijken we verder waarom ik opeens weer zo'n last van mijn rug hebt. Maar ja versleten wervels blijven gewoon versleten wervels. Gelukkig ziet het er naar uit dat ik straks in september gewoon kan zeilen.

Nu is het weer weekend. Morgen nog een dagje vrij (birthday of the Thai queen) en dan dinsdag begint school voor Mats. Eindelijk! Je merkte de afgelopen dagen al dat het steeds drukker werd in ons compound. Alle vakantiegangers kwamen terug. Wel een stuk gezelliger hoor, het was zo stil op straat. Het houdt ook in dat Mats vriendjes hier de deur weer plat lopen. De een na de ander zie ik naar zijn slaapkamer verdwijnen. Of zoonlief gaat er met de golfcar vandoor en bivakeert bij een ander thuis. Maar de pret zal gauw minder worden nu hij als senior aan zijn laatste IB jaar begint. Er staat hem een druk 1e semester te wachten. Ikzelf ga trouwens de boosterclub helpen dit komende jaar.

Michou heeft pas vakantie gekregen en is nog vrij tot mid. september. Wel leuk want dan kan ze nog de 1e week met mijn ouders doorbrengen als die hier tegen de tijd op bezoek komen.

In beweging blijven is goed voor mijn rug dus we gaan Dinkel maar eens uitlaten. De hond is de enige die baat heeft bij mijn rugpijn want er is nog nooit zo veel met haar gewandeld.

Prettige zondag!