Dokteren

Tijd voor een updeetje. Weinig nieuws hier uit het Thaise want twee weken "verplicht" binnen zitten levert geen leuke verhalen op. Vriendin Marion kwam een paar keer langs, ik heb oude Maid Na weer over de vloer en heb veel gezelschap van onze trouwe viervoeters.

Afijn, de 2 weken bedrust zijn voorbij en afgelopen zaterdag mocht ik terugkomen in het ziekenhuis. Deze keer had ik een afspraak met een orthopeet, gespecialiseerd in knieen, en die vertelde ons dat inderdaad twee van mijn kruisbanden gescheurd zijn. De ACL en MCL en wellicht nog een kleine kwetsuur aan de meniscus. Op de MRI was heel veel bloed te zien wat nu hopelijk na 2 weken rust en medicatie afgenomen is. Afijn, om een lang consult kort weer te geven in mijn geval is een operatie gewenst.
Afhankelijk van de aangetroffen schade in mijn knie wordt het 'alleen' hechten of  als de arts verwacht dat de boel instabiel blijft dan wordt de MCL verstevigd c.q vervangen door een stuk van mijn hamstring. In dat laatste geval wordt de jaap op mijn knie groter en loop ik dus met een hele ritssluiting. De ACL kan gerepareerd worden via twee kleine kijkgaatjes. Althans dat begreep ik van de, overigens voortreffelijk Engels sprekende, arts (USA gestudeerd). Al die medische termen blijven abracadabra voor mij.
Na de operatie moet ik dan eerst 4-6 weken in gips en daarna wordt het een knie-brace en krukken.  En revalideren. Blijkt echter mijn meniscus ook wat beschadigd te zijn, en moet daar nog ook wat aan gebeuren, dan wordt het 6-8 weken gips. Maar dit laatste gaat niet gebeuren want ik wil wel graag in december naar Nederland vliegen. En tja, met een gipsen poot kan dat natuurlijk niet.
Kijk dat ik nu niet kan skien is tot daaraan toe maar kerst wil ik dan wel graag bij familie en vrienden zijn. Dus we gaan er gewoon van uit dat de rontgenfoto gelijk heeft en er inderdaad geen trauma aan mijn meniscus is.

Ik zou opgeroepen worden wanneer de operatie plaats gaat vinden, woensdag of zaterdag, en aangezien ik vandaag nog gewoon thuis zit wordt het dus zaterdag :-)

Verder is ook Dinkel aan het dokteren. Vorige week ontdekte ik een bultje bij Dinkel maar dacht er niet veel van. Mevrouw zit altijd onder de plekjes en schaafwondjes en we hebben weer veel vliegen, muggen en insecten buiten. Ze zal wel gestoken zijn dacht ik. Het bultje stoorde haar ook niet, ze krapte veel meer op andere plekken. Maar het bultje werd groter en gisteren vertrouwde ik het niet meer. Rob is na werktijd dan ook naar de dierenarts gereden en die zei dat het een tumor was en weggesneden moest worden. Euh? Geen idee of het goed- of kwaadaardig is, weet wel dat boxers al gauw bultjes en gezwellen kunnen hebben, maar dit leek niet zo 'serieus'. Eerder een schaafwond die opzette.  How wrong can you be?  En van groeiende dingen moeten wij niets hebben en Rob heeft dus direct een afspraak gemaakt om het weg te laten halen.

Dus is Mats vandaag in zijn pauze naar huis gekomen (voordeel van senior zijn, die hebben een aantal privilege's o.a. onder schooltijd met speciale pass van het terrein mogen) en is hij zojuist in de golfcart met Dinkel naar de dierenarts gereden. Mevrouw moest nuchter blijven en heeft de hele morgen rond haar etensbak gelopen maar dit vrouwtje gaf geen thuis.
Vanmiddag om 5 uur kan Dinkel weer opgehaald worden en horen we hopelijk meer.

Bah, ik vind zulke dingen helemaal niets en moet dan altijd denken aan Vogue onze oosterse korthaar die ook allerlei bultjes kreeg en die wij uiteindelijk hebben moeten laten inslapen en aan onze boxer Figo die ook aan uitgezaaide tumoren is overleden.

Maar we blijven optimistisch. Vanavond liggen deze twee kwakkelaars dus weer samen op de bank.