Seoul, Zuid Korea

De dagen slijten zich voort. Het is school, werk en voor manlief veel reizen.
Mats had afgelopen week Global Citiziens Week (aka Week without Walls aka veredeld luxe schoolreisje) op school en bleef in Thailand. Hij had zich opgegeven voor een teacher-assistant job. Slimme zet want behalve dat hij zo wat werkervaring opdoet en community service uren maakt zorgde hij daarmee er ook voor dat zijn ouders geld over hielden om straks zijn senior graduation trip te betalen. Want nu wij een huis gekocht hebben is het niet meer en/en maar of/of .....

Afijn, terwijl dochterlief op haar kamer bleef om te studeren voor haar midterms en Mats dus zijn ding op school deed hadden Rob en ik uitje in het verschiet. Met het werk van Rob gingen we 4 dagen naar Zuid Korea. Mini rondtrip Seoul en Pyeongchang (waar de olympische winterspelen van 2018 worden georganiseerd).
Op het onmenselijke tijdstip van 5 AM moesten we op het vliegveld zijn wat betekende dat we dus erg vroeg op moesten. Eenmaal op de luchthaven ontmoetten we de rest van de groep (2e deel, een andere groep was al eerder vertrokken...in totaal ging 150 man mee en waren er in Zuid Korea 5 bussen voor ons gecharterd) en konden we inchecken.
De vliegreis verliep voorspoedig en 5 uur later landden we op Incheon International airport zo'n 48 km buiten Seoul. Deze luchthaven is al 7 jaar op rij het beste vliegveld ter wereld en daarvan is niets gelogen. Modern, groot, zeer overzichtelijk en super snelle afhandeling van douaneformaliteiten en bagage levering. Het duurde nog wel even voordat we allemaal in onze toegewezen bus zaten maar dat lag niet aan de luchthaven dan wel aan sommige deelnemers van de groep. 'Wachten' was iets wat we nog wel meer zouden doen deze reis. En tjonge wat was het koud. Wintertime in Korea en al mijn dikke winterkleding had ik juist in Nederland achtergelaten na onze wintersport. Het werd dus laag over laag aantrekken (Michelin vrouwtje !!). Gelukkig had ik wel hoge laarzen bij me en een fleecejas van Rob ingepakt.

Eenmaal warm in de bus (grrrr... vieze ruiten dus we zien geen klap) vertrokken we richting het skigebied van Zuid Korea. Het was zeker 3,5 uurt kachelen en met ook nog een lunchstop kwamen we helaas te laat aan om nog te kunnen skien. De pistes gingen om 22.00 uur dicht. Ons hotel, direct aan de piste was enorm, en we verbleven in een mega grote suite als hotelkamer. Met uitzicht op de pistes. Helaas konden we weinig genieten van de kamer want eenmaal ons bed gezien te hebben ploften we doodmoe neer. Het was tenslotte een lange dag geweest. De volgende morgen moesten we vroeg op, uitchecken, koffers bij de bus afgeven en gingen we toen met de gondel de berg op. Voor veel Thai een hele belevenis aangezien zij nog nooit echte sneeuw gezien hebben. Rob besloot niet mee omhoog te gaan maar alsnog de lange latten onder te binden. Je moet toch kunnen zeggen dat je in Zuid Korea op de ski's hebt gestaan. Helaas, door mijn knie, zat skien er voor mij nog niet in. Bummer!

Daarna was het hup de bus in en richting Chuncheon waar we het Nami eiland in de Han rivier bezochten. Jammer dat het allemaal zo kaal is in dit seizoen en helaas waren de vele ijssculpturen  al aan het smelten. Maar in voorjaar en zomers is het vast een prachtig eiland. Uberhaupt lijkt Zuid Korea mij een prachtig land om in bloei te bezoeken. Zo groen als het dan moet zijn. Nu volgenden we de hordes toeristen die op het eiland neerstreken en verwarmden we ons bij een kampvuurtje met een hete bak koffie. Want boy was ik aan koffie toe!!!!

 

Qua eten (luch en dinner) werden we steeds gedropt bij grote vreetschuren. Zitten aan lange tafels en eten van de zelfde (BBQ of wok) pan. En met stokjes, altijd een hele happening.
 

 

 

 

En de traditionele Koreaanse side dish Kimchi stond overal op het menu. Dochterlief is trouwens helemaal weg van dit gerecht dus leuk dat wij ook een van deze dagen een kooklesje (demonstratie) kimchi maken kregen. Kunnen we (euh lees: Rob) dit thuis ook eens voor haar maken.

Inmiddels waren we teruggereden naar Seoul waar we bij een klein, erg modern hotel afgezet werden. Wel een hele smalle compacte kamer, maar alles was aanwezig en de vloer had verwarming. Heerlijk voor mijn bevroren voetjes. De volgende dag stond er een bezoek aan een aardbeien farm, de kookles, bezoek aan een tempel en een bezoek aan een shoppingmall op het programma. De dag erna was het tijd voor de verplichte commerciele bezoekjes aan de 'staatsbedrijven'; in dit geval verkoop van medicinale kruiden en specerijen. Zo werden we afgezet bij de Gingseng 'fabriek' en red pine tree oil company welk een middeltje heeft wat goed voor je lever is. Leuk al die health pilletjes maar als je hoorde wat je ervoor moest betalen dan ga ik wel voor het gewoon slikken van vitamientjes en eten van verse groenten. (BTW alles werd gesponsord door Samsung, zijnde het offciele staatsbedrijf).

De dag erna werd er nog meer (taxfree) gewinkeld en werd de beautyindustrie een boost gegegeven door een stop te houden bij Etude House. De Thaise vrouwen werden gek en kochten alles wat los en vast zat. Ik hield het bescheiden bij wat nagellak, mascara en lipgloss. Daarna bleek dat we nog 3 uur 'vrij' hadden om verder te shoppen in de Seoulse winkelstraten. Oef...zo lang? Beetje foute planning wat mij betreft. Rob had die middag trouwens een vreselijke migraine aanval dus hebben we Holy Coffee en the Coffee Bean maar met bezoekjes vereerd. Lekker warm worden want al dat gewinkel in de kou waren we wel zat. Mijn knie deed trouwens ook aardig zeer van al dat geslenter. Daarna werd er gegeten in een erg goed seafood restaurant maar waar wij niet optimaal van konden genieten omdat de gids die wij hadden geen richtingsgevoel had en ons dus van hot naar her liet lopen (in de kou!). Eenmaal in het restaurant gearriveerd waren de andere groepen al bijna klaar met eten en stonden de bussen ook al te wachten, zucht. Gelukkig had ik een volle buik van al dat koffieleuten en was 1x langs het zeer uitgebreidde buffet lopen voldoende voor mij.
Eenmaal weer op de hotelkamer konden we eindelijk eens live de finale van het heren schaatsen zien omdat Korea natuurlijk alles gewoon uitzendt. In Thailand wordt niets van de OS getoond en moet je, via allemaal moeilijke omwegen, proberen de wedstrijden online te kijken.

De volgende dag was het alweer vroeg uitchecken en de bus in. Ontbijten deden we deze keer niet om zo een uurtje langer in bed te kunnen blijven liggen. Wake up call a me hoela. We namen gauw een broodje en kop koffie mee de bus in van de locale buurtsuper CU.
Daarna gingen we op weg naar de hoogste toren van Zuid Korea waar we, via een aardig steile klim omhoog, konden genieten van het prachtige (kale) uitzicht over downtown Seoul. Een bezoek hieraan is dan ook zeker de moeite waard.

 

Daarna was het weer tijd voor een lunch in weer zo'n vreetschuur en taxfree shoppen (allemaal koekjes, chocola en snoep?) en hadden we nog een uurtje tijd om een outlet mall met een bezoekje te vereren. Het hiervoor geplande uurtje was zeker te kort.
En toen was het weer tijd om de terugrit naar het vliegveld aan te vangen alwaar we een late nacht vlucht terug hadden. We kwamen dan ook pas midden in de nacht in Bangkok aan en toen moest ik thuis nog gauw een was draaien omdat een paar uur later manlief alweer richting vliegveld moest voor een tripje India. De zielepoot!

Al met al was het een leuk maar vermoeiend uitje. En zeggen wij iedere keer weer dat wij geen  'groepsreis' mensen zijn. Het feit dat je toch steeds moet wachten op een aantal medereizigers en bovendien niet je eigen tijd kan indelen (of niet zelf  kan bepalen wat je wilt bezichtigen) vinden wij toch minder. Maar we kijken dit gegeven paard absoluut niet in de bek en weten ons bevoorrecht dat we zulke reisjes mogen meemaken.

Wij vonden Seoul/Zuid Korea zeker de moeite waard en denken dat het in het juiste seizoen een prachtig land is om te bezoeken. Het land moderniseert zich in rap tempo en ook bijzonder overal zie je aparte fietspaden en parken voor recratie. Ook het skigebied is niet verkeerd en wij snappen dan ook dat ervoor gekozen is om hier de volgende olympische spelen te houden.

En ja nu zit ik dus snipverkouden dit blogje te typen. Ben al dat winterse weer en kou niet meer gewend. Dat wordt nog wat als we straks weer in Nederland wonen ;-)