Wennen

Het leventje kabbelt rustig voort zo in het begin van 2019. Het is weer wennen in huis, zo stil en alleen. Een man die weer dagelijks naar zijn werk is, geen hangende kids op de bank en tv die staat te blèren met een of andere vreselijke muziekzender, geen gekibbel meer tussen broer en zus, geen levendige discussies en leuke gesprekken aan de eettafel, geen volle wasmanden meer en ik mis zelfs het volle aanrecht met al die nog af te wassen zooi. Wie had dat ooit gedacht haha.

Ook de hond die "gezellig' weer thuis is vindt het veels te warm om enige geluid te produceren. Zij ligt als een natte dweil op de grond vreselijk zielig te zijn. Ook voor haar is het weer wennen na alle drukte en gezelligheid bij het dierenpension.

samen slapen onder een dekentje met haar grote vriend 

'helpen' van de tuinman

Ik snap het ook wel, daar is zo veel ruimte om te rennen en te spelen en met een heerlijke zwemvijver en al die vriendjes, daar kan ons saaie appartement gewoon niet tegenop. Ik zeg het je dat Dinkel het daar gewoon veel gezelliger vindt dan bij ons. De eerste dagen thuis at ze dan ook niet meer, gewoon uit protest.
En elke keer als ik nu met haar buiten loop en er stopt een grijze auto langs de kant van de weg denkt Dinkel dat ze weer opgehaald wordt en mee mag naar haar vakantieadres. Ik sta gewoon voor paal als ik mevrouw dan niet meekrijg en als een of andere idioot aan d'r riem sta te trekken. Vooral als de bestuurder vervolgens zijn auto niet durft uit te komen omdat hij bang is voor die grote hond die zo pontificaal voor de autodeur is gaan zitten. Leg maar eens uit aan je hond dat echt niet elke grijze auto je mee neemt naar dat fantastische hondenplekje. Verbolgen loopt ze dan uiteindelijk mee maar weigert vervolgens om nog een plas te doen. Zodat ik nog langer in de hitte moet lopen om haar toch haar behoefte te laten doen. Dat zal 't vrouwtje leren. En dan zeggen ze dat honden dom zijn.

Eenmaal thuis ga ik natuurlijk overstag en krijgt onze dame wat extra lekkers te eten en mag ze bovendien op het beste plekje in huis, onder de grote plafondventilator en voor de grote toren fan  bijkomen van de snikhete wandeling.  Aangezien dit huis geen airco heeft, hebben wij van die fans aan het plafond en zo'n grote sta-ventilator, en al koelen deze de warme lucht weliswaar niet af ze circuleren en blazen in elk geval een 'verfrissend' windje rond.

Afijn, ik schreef het is weer rustig thuis en daarom afgelopen week maar eens goed de woning schoongemaakt  (niet te doen in deze hitte) en wat administratieve klusjes gedaan. Ben ook maar weer achter mijn Braziliaanse rijbewijs aangegaan want die was nog steeds niet binnen. En wat blijkt: men heeft opeens een getekende en genotariseerde verklaring nodig dat aangeeft dat ik alleen met een auto ga rijden (categorie B) en niet op een motor (categorie A). Duh, ik heb absoluut geen death wish en bovendien is mijn NL-se rijbewijs toch alleen geldig voor het besturen van een auto? Dat was  toch al aangevinkt op het  aanvraagformulier. Awel, iets met nieuwe jaar, nieuwe regels.... extra papierwerk en stempels zijn ze dol op ...en aangezien ze hier zo snel werken dat iets wat al maanden geleden in 2018 is aangevraagd natuurlijk pas in 2019 behandeld gaat worden.... mocht ik nog even achter dit formuliertje aan. Ik hoef me dus nog steeds niet te vervelen :-)

Verder moest ik nog het e.e.a. regelen voor de welcome back/ monthly meet up voor de International Newcomers Club en vond eergisteren de nieuwjaarsborrel van de Nederlandse Vereniging in Sao Paulo plaats. Uiteraard hebben wij daar onze neus laten zien en werd het voor mij weer veel te laat. Zeker na twee mojito's en 1,5 glas bubbels. Pfff, voor iemand die haast nooit drinkt viel dat niet echt goed. Voelde het aardig in mijn benen. En als je dan bedenkt dat er thuis nog een hond op je zit te wachten die graag nog even naar buiten wil..... Gelukkig bood manlief aan om met haar een blokje om te gaan en kon ik zo mijn bed in duiken. Dinkel vond het maar vreemd dat ik niet mee wilde. Ja ik weet 't, vrouwtje is een watje.

Maar dit weekend heb ik het goedgemaakt met mijn hondenvriendinnetje en hebben we uitgebreid gewandeld in het grote park en zijn we ook nog eens naar het hondenpark gegaan. Mevrouw hoeft nou dus niet meer zo verongelijkt te doen.