(vr)Eten maar....

Vorige weekend hebben we maar eens de churrasqueira uitgeprobeerd. De reden waarom we (lees: Rob) voor dit appartement hebben gekozen. Iets met mannen en vuurtje stoken..... Barbeknoeien dus. Het werd tijd om dat ding eens in te wijden. Voordat je de kolen aansteekt moeten we eerst vragen of de huismeester de afzuiger van het rookkanaal aanzet. De woning was spaars gemeubileerd maar voor de barbecue is goed gezorgd. Alles om goed te kunnen (vr)eten. Diverse roosters, vleeshaken in allerlei maten, visgrill, draaivorken en weet ik niet wat allemaal. Heel professioneel. Dus manlief  ging aan het werk. En het vlees smaakte goed. Gisteren deden we het dunnetjes over met een gebakken visje op de grill en vandaag gaan we weer de churrasco aansteken want dan komen 2 collega's van Rob met hun vrouw hier eten.

Afgelopen vrijdagavond bliezen we een oude traditie (uit onze Curitiba tijd) weer nieuw leven in...... de week afsluiten met sushi bij de Japanner.

En we blijven nog even bij het onderwerp ETEN want ik had afgelopen week 2x een 'etentje'. Allereerst een "Breakfast at...." van de Facebook groep "Expat Ladies Club Sao Paulo". Iedere maand verzorgt een lid van deze groep een ontbijt bij haar thuis. Een gezellige en informele manier om andere expatvrouwen te ontmoeten naast de online contacten via FB.
Onder het mom 'als je er zelf niet op uitgaat leer je nooit anderen kennen' had ik mij dus aangemeld bij deze groep en opgegeven voor het ontbijt. Volgens Braziliaanse begrippen redelijk bij mij in de buurt dus dat moest met een Uber goed te doen zijn. En inderdaad binnen 2 minuten had ik een Ubertaxi en 35 min later was ik bij de hostess thuis. We waren maar met een klein groepje omdat voor veel internationale kinderen het de laatste schoolweek voor de grote vakantie was/is en op div. scholen farewell party's en 'say goodbye to your teacher' plaats vond. Dus veel moeders waren daar druk mee. Maar desalniettemin had de gastvrouw flink uitgepakt en voor een heel leger staan bakken. Zij heeft wel de toon en maat voor toekomstige 'breakfast at' gezet. Het was dan ook erg gezellig en leuk om andere internationale vrouwen te ontmoeten.

En al heb ik dan geen kinderen meer, ik heb wel een hond die uit moet, dus na een paar uur moest ik toch echt op huis aan. Daar weer een Uber besteld alleen bleek dat mijn 'huidige locatie' niet overeenkwam met het adres waarop ik mij op dat moment bevond en kwam er dus geen taxi voorrijden (terwijl volgens het appje hij wel was gearriveerd, een straat erachter zo bleek). Lekker blond actie, want het duurde even voordat ik in de gaten had dat ik op een ander adres stond en toen had de chauffeur de rit al geannuleerd. Kostte mij dus het starttarief van wel RS 7 (=EUR 1,60) ;-). Afijn, toen maar handmatig het vertrekadres in getypt en toen kwam er inderdaad  snel een andere taxi voorrijden. Gelukkig maar want het was inmiddels lunchtijd geworden en dan eet iedereen buiten de deur en is het spitsuur bij Uber. Het was dan ook erg druk op de weg en terug deden we er bijna 50 minuten over. Maar de ritprijzen vallen enorm mee. Daar kun je zelf geen auto voor rijden.

Ik was dus op tijd thuis om Dinkel uit te laten en om daarna een levering te ontvangen.
Want deze week werden ook ons kingsize bed, de sofa en onze planten geleverd. We slapen weer heerlijk en ook de bank is een stuk moderner en zit prima. Al denk Rob daar ietsje anders over maar ja die zit ook niet. Die ligt of hangt haha. En met al dat groen in huis is het ook gelijk een stuk gezelliger. We hebben ook nog een meubelset voor op de veranda gekocht maar dat wordt pas volgende week geleverd omdat de bestelauto kapot is gegaan. Tot a.s. donderdag staat deze bij een garage. Tja 't is niet anders. Voorlopig staat dus de oude bruine bank op de het balkon.

En nog steeds is het thema eten want verder had ik ook nog een lunch van de International Newcomers Club (INC). Ook van deze internationale womensclub ben ik (betalend) lid geworden.  Ik weet nog hoeveel ik aan IWCP heb gehad toen ik in Curitiba woonde dus toen ik hoorde dat wij naar Sao Paulo zouden gaan verhuizen heb ik mij in januari -tijdens onze pre-visit- al direct bij deze club aangemeld.
Om gemakkelijk contact te maken met andere vrouwen in jouw buurt, en info te ontvangen over hetgeen zich afspeelt in jouw directe omgeving, heeft INC de (mega) stad Sao Paulo ingedeeld in groepen (kleuren) o.b.v. postcode en locatie. Ik val officieel in de groene regio maar zit ook tegen rood aan. Dus erg leuk dat er nu een gezamenlijke lunch van de Green & Red area georganiseerd werd. Wederom i.v.m. einde schooljaar waren veel vrouwen verhinderd maar toch was er een gezellig groepje dames bijeen gekomen.

Terwijl we genoten van een heerlijke lunch hebben wij gezellig zitten praten, en ik heb een aantal goede tips ontvangen. Met name over waar wij Indonesische kruiden kunnen kopen. Want met een halve indo in huis is het natuurlijk ondenkbaar dat er bijv. geen goede sambal te krijgen is. Molho de pimento (soort tabasco) genoeg maar niet de echte Indonesische sambal. En zeker niet iets wat lijkt op die van mijn schoonvader. Dus Rob besloot zelf te gaan kokkerellen. Volgens z'n vaders recept.
Gisteren inderdaad alle nog ontbrekende kruiden gevonden, de sereh, djahé, djinten, kunyit, laos, kurkuma, hete pepers etc. en manlief heeft sambal gemaakt. De saus moet hier en daar nog wat gefinetuned worden maar het begin is er. Ik heb behalve de kemiri balletjes ook alle ingrediënten gevonden voor mijn Soto dus dat gaat helemaal goed komen. Volgens 'google' kan ik altijd nog macademia noten gebruiken als vervanging. Nu nog dikkere ketjap vinden dan kunnen we ook de juiste satésaus maken. Maar vooralsnog heeft Rob iets in elkaar geflast wat heel goed door kan gaan voor pindasaus. Komt allemaal goed hier.

Zoals geschreven is vanmiddag door collega's van Rob onze churrasqueira nogmaals ingewijd. En kregen wij een (herhaal) lesje hoe een echte traditionele Brazilaanse churrasco behoort te zijn. Met picanha, linguicas (worstjes), knoflookbroodjes en abaxaci (ananas) op de grill. Uiteraard onder het genot van caipirinha, bier en sake.

Eet smakelijk!

NB: foto's geleend van FB groep en INC website, i.e. copyright.