Afgelopen maandag waren we weer in Sao Paulo, terug van een fantastische trip naar Chili. Ook dit was weer een reisje met een gouden randje. Santiago is zo'n geweldige stad, net als Buenos Aires. Ik hou toch zo van Zuid Amerika. Ik zal dit weekend een uitgebreid reisverslag posten.
Hier alvast een foto voorproefje van de eerste paar dagen aan de kust:
 |
| Valparaiso |
 |
| La Sebastiana museo, house of Pablo Neruda, Valparaiso |
Afijn, maandag waren we dus weer thuis. Rob ging naar kantoor, Dinkel kwam in de loop van de dag terug van haar vakantieadresje (duidelijk onder protest), er moesten boodschappen gedaan worden en 2 bergen wasgoed in de wasmachine en droger gegooid worden. En alles ging wat langzaam want ik had behoorlijke rugpijn.
Na de eerste dagen aan de kust in een super de luxe hotel te hebben gelogeerd verbleven wij in Santiago in een simpel studiootje via AirBnB. Klein en knus, maar op geweldige locatie. Helaas had het bed een best zacht matras en dat bleek later voor mijn rug funest. Het zorgde ervoor dat ik maandag opeens niet meer op of af kon. Alsof er iemand steeds met een mes in mijn ruggengraat porde. Niet leuk. Ik ben dus redelijk vroeg gaan slapen die avond, samen met manlief die met griepverschijnselen van z'n werk thuiskwam. Een collega was al ziek tijdens de conferentie in Chili en heeft daar duidelijk de rest van de groep aangestoken. Ik hoop dat ik hiervan gevrijwaard blijf.
Afijn, dinsdag en woensdag bleef Rob dus ziek in bed. Ik had dinsdag afgesproken om te helpen met het voorbereiden van de INC Bazaar die woensdag plaatshad. 's Middags was er nog een INC red & green area lunch georganiseerd. Ook daar had ik mij voor aangemeld. Dus dinsdag vroeg op en ben ik gaan helpen met het klaarzetten van alle tafels/kraampjes voor de bazaar, al liet ik het zwaardere til- en sjouwwerk aan anderen over. Ik nam dus maar de leiding over de tafelkleedjes en klapstoelen haha. Daarna samen met Sara een Uber gedeeld naar de lunch. Deze vond plaats in restaurant Santinho van het museum Casa Brasileira. 'n Prachtige locatie. Er was een gezellige groep vrouwen op komen dagen en het lunchbuffet was zeer uitgebreid en voortreffelijk. Eenmaal thuis toch maar weer een pil tegen de rugpijn ingenomen en de boel met tijgerbalsem ingesmeerd. Ik had graag geschreven 'en daarna heerlijk met de voetjes op de tafel op de bank neergestreken' ware het niet dat liggen en zitten pijnlijker was dan staan en lopen. Rugpijn is behoorlijk vermoeiend.
Woensdag was de dag van de bazaar en had ik aangeboden een paar uur te helpen bij de INC Welcome desk.
Een gezellige boel daar en uiteraard liep het 'even helpen' uit. Ik heb mij in kunnen houden qua aankopen al werden er hele mooie spullen, en heerlijk eten, verkocht. Volgende bazaar is rond Moederdag, dan ga ik mezelf maar eens flink verwennen.
Donderdag had ik het druk met administratieve klussen en wat uitzoekwerk. De belastingaangifte komt eraan, zowel in Nederland als in Brazilië, en voor beiden moest ik behoorlijk wat gegevens bij elkaar zoeken. Rob was inmiddels voldoende opgeknapt om weer te gaan werken dus ik had het rijk alleen. Dinkel bleef trouwens maar dralen rond mijn voeten, zij wilde alleen maar naar buiten. In de hoop dat de hondenophaalservice er weer voor haar zou staan. Helaas, pindakaas. Eind van de maand halen ze haar weer op. Ook ben ik nog een half uurtje voorzichtig gaan sporten, wetende dat in beweging blijven het beste is voor mijn rug. Daarna belde m'n schoenmoeder voor een praatje (nou ja ....'praatje', we zaten behoorlijk lang te kletsen via Whatsapp) en toen was het toch echt tijd om aan die mega stapel strijk te beginnen.
Vandaag mocht ik weer terugkomen bij mijn arts om van de onlangs ondergaande onderzoeken de resultaten te bespreken (waarschijnlijk toch een operatie na de NL-se zomervakantie...maar daarover later meer) en eenmaal weer thuis kwam hubbie alweer door de deur gelopen. Wat vroeger dan normaal omdat hij (wij) nog een telephone conference hadden. Daarna samen avondeten gehaald en nu dus even tijd om achter de computer te kruipen en aan dit blog te werken.
Morgen is het weekend een volgt het verslag van Chili....ook zo'n land om op verliefd te worden.
*klik op foto voor vergroting
3 opmerkingen:
Wij vonden Chili ook zo fantastisch. De mensen ook, zo aardig, wij zijn toen bij vroegere Chileense buren gaan eten. Ik wil ook echt naar meer Zuid-Amerikaanse landen, maar de tijd ontbreekt wat.
Wow, meteen al weer een blog, fijn hoor. De stilte is nu geheel verklaard, en gelukkig niets ernstigs aan de hand. Maar jammer dat je rug zo opspeelt, ja zachte matrassen kunnen funest zijn voor je rug. En meestal duurt het wel een weekje voor de pijn echt wegzakt. Verstandig om niet te veel te tillen en te doen. Geweldig mooie foto's staan er weer, en wat een schitterend weer heb je gehad op je trip. Hier echt alleen maar regen en wind, schijnt de straalstroom te zijn, maar die gaat zich nu verplaatsen dus hopelijk eindelijk goed weer in NL. Zo grappig dat Dinkel zijn logeeradres leuker vind dan thuis, ach, beter zo dan andersom, anders krijg je maar een "schuldgevoel" als hij terug komt. Ja, de grieperigheid is hier ook nog aan de gang, maar als je het eenmaal gehad hebt ben je er vanaf (zeggen ze...). Sterkte met je rug en ik kijk al uit naar de volgende blogs. Als je zo door gaat word dit ook een bestseller als je het in boekvorm uit gaat brengen. Heerlijk lezen !! :-)
Altijd zo leuk om te lezen (en te kijken) wat je allemaal uitspookt! Ik hoop dat het wat beter gaat met je rug!
Een reactie posten