Euh, nee mijn hond is meer multi doof. Zij luistert überhaupt niet. Naar welke taal dan ook. Ik geef net zolang commando's totdat ze eindelijk een keer doet wat ik zeg. Een boxer kwaal (oost indisch doof) of zou het toch komen doordat zij een expat hond is? Meertalig opgevoed maar nu met een identiteitscrisis?
Want we hebben haar als pup meegenomen naar Thailand. Daar werd er dus Nederlands (door Rob en mij), Engels (door de kinderen en hun internationale vrienden) en Thais (de maid) tegen haar gesproken. En nu in Brazilië wordt er ook nog eens Braziliaans aan toegevoegd. En aangezien ik nooit consequent geweest ben in de hondenopvoeding weet ze daar natuurlijk behoorlijk misbruik van te maken. Ik snap jou niet vrouwtje....dus ik luister niet. Alleen het woord "etennnnn" kent ze dan weer wel. Al is het waarschijnlijk de intonatie die ze herkent want als ik "comidaaaaa" op dezelfde manier roep of "mangiareeee" reageert ze ook. Wat een talenknobbel heeft ze eigenlijk, hahaha.
Afijn, ik loop de winkel binnen, kijk op mijn boodschappenlijstje en moet opeens vreselijk lachen. Want ook hierop staan mijn boodschappen in meerdere talen neergepend:
wc papier, HH rollen, manteiga c/sal, komkommer, kale, espinafre, zucchini, mirtillo, heavy cream, papel humido, tandpasta Rob, farinha de amendoas, nootjes, witlof, presunto.
Automatish, zonder er over na te denken maak ik zo mijn lijstjes. Omdat ik een recept in het Engels gevonden heb of inmiddels het Braziliaanse woord weet. Hoezo al prima ingeburgerd?
Nu ik erover nadenk chat ik ook in het Engels en Nederlands (mengelmoesje) met de kinderen, vooral Mats prefereert sowieso Engels boven Nederlands. Logisch ook, hij studeert en woont tenslotte nu in de UK. Dat is inmiddels zijn moedertaal.
Lang leve Google translate of Deepl.com (vooral die laatste vertaalt echt perfect).
De spellingscontrole op mijn telefoon en laptop staat ook op 3 talen ingesteld. En dat levert vaak ook 'leuke' chats op. Dan heb ik weer eens te snel getypt en daardoor per ongeluk de verkeerde taal aangeklikt. En worden woorden opeens gewijzigd in iets heel anders ;-).
Anyway, zo is mij eens verteld dat voor 'n goede inburgering het behalve de taal spreken ook belangrijk is dat je je gastland goed (ver)kent, je je onderdompelt in de locale cultuur en mengt tussen de inheemse bevolking.
En dat hebben we dan ook vorige weekend weer gedaan;-)
Rob moest voor een bijeenkomst naar Ribeirão Preto en wij hebben er gelijk een paar dagen aan vastgeplakt.
Leuke pousada gevonden, (grote) hond vriendelijk en met zwembad. Aangezien het veel beter weer was dan in Sao Paulo heb ik dan ook lekker hier een paar uurtjes bij vertoefd. Verder een stuk gewandeld met Dinkel en de omgeving aldaar verkend.
En als je in Riberao Preto bent kun je niet weggaan voordat je bij choperia Pinguim (cervejaria) geweest bent. Het biercafe van Brazilië! Ook de grote brouwerij staat hier aan de rand van de stad waar je hele leuke en interessante rondleidingen kunt doen. Helaas met Dinkel erbij was dat niet mogelijk. Maar bij de Pinguim bar in het centrum waren ze erg klantgericht en maakten zij direct een plaatsje voor ons vrij op hun afgesloten terras. Op zo'n wijze dat Dinkel aan de andere kant van het hek gezellig naast ons kon zitten. Mevrouw vond alle aandacht van de voorbijgangers maar wat leuk. En ze zat nog steeds binnen voer bereik. De worstjes kwamen gewoon haar kant op.
In elk geval hebben wij een paar lekkere dagen gehad en zijn helemaal uitgerust. 'n Aanrader!
* klik op de foto voor vergroting.
4 opmerkingen:
Hihi, leuk dat gedrag van Dinkel, ze heeft groot gelijk !! En die foto met die schildpad, dat zal ze bijzonder gevonden hebben. Ben je nooit bang dat iemand haar mee neemt als jij in de super rond loopt ? Helaas heeft een kennis van mij dat gehad bij de Jumbo. Pas na 3 weken zag ze hem toevallig met iemand lopen, heel gedoe met politie daarna, want de hond was gewoon doorverkocht. En ja, boodschappen in meerdere talen op het lijstje...als je maar weet wat je moet hebben. Mooi weer zeker nu ? Hier de herfst op volle toeren nu :-(
@Wim, in Nederland nam Ik Dinkel alleen mee als ik maar een paar boodschapjes moest doen en dus maar ‘even’ de winkel in liep. Bovendien hield de daklozen krant meneer haar altijd in de gaten. Die had er gewoon een aparte business naast met het (betaald) oppassen op honden, boodschappenkarretjes en peuterfietsjes ;-)
Hier in Brazilië zijn ze meestal bang voor haar. Maar ook hier houdt vaak een bewaker, medewerker of een salesagent die voor de ingang vd supermarkt foldertjes uitdeelt een oogje in het zeil. Weten toch dat de hond bij die rare buitenlandse vrouw hoort.
@Sally Gelukkig ! Zou het heel jammer vinden als ze meegenomen zou worden, en we alle leuke verhalen over mevrouw moeten missen. Ze is één van de hoofdrolspeler in jullie leven en je blog. Fijn dat je me gerust stelt. Dat drama met die kennis is iets wat mij altijd bij zal blijven, dat gun je niemand. Fijn dat Mevrouw haar "eigen bewakers" heeft in Sao Paulo.
Haha! Die Dinkel! Geweldig. Wij hebben een tweetalige kater omdat vrouwtje 1.0 Française is. Heel goed voor mijn Frans. Ik roep nu ook heel vlot ‘arrêt le connerie’ als-ie blijft zeuren. Maar het is een kat, hè. Dus het heeft geen effect. En heerlijk, zeg. Lekker een paar dagen samen weg.ziet er weer heel relaxed uit.
Een reactie posten