Zonnige gezelligheid

O, jee nou vroegen mensen zich zowaar af of ik het wel naar mijn zin heb hier in Brazilië na de teleurstellingen van de afgelopen weken (tuinset + beleza) en vooral zonder de kinderen. Natuurlijk! Na regen komt altijd zonneschijn. Wie zichzelf niet kietelt die lacht nooit. En een dag niet gelachen is een dag niet geleefd is mijn motto. Dus no worries.

Qua expat activiteiten is het momenteel erg rustig. Het is hier nu winter, de internationale scholen zijn gesloten en hebben grote vakantie. Gezinnen gaan dan terug naar eigen land voor familiebezoek en vakantie, verhuizen weer of ontvluchten gewoon de 'koudere' maanden en gaan reizen. Dus w.d.b. wordt er even niet veel georganiseerd. Gelukkig kunnen wij onszelf goed vermaken :-).

Zo nodigde Rob voor de EK voetbalwedstrijd Senegal-Colombia zijn overgekomen Colombiaanse collega uit om hier de wedstrijd te komen kijken i.p.v. in hun hotel en tegelijkertijd van een echte Braziliaanse bbq te genieten.

Ook hadden we op dagje afgesproken met een oud collega (uit onze Curitiba tijd) die in de buurt van Campinas woont. We gingen lekker vroeg op pad en via een mooie route arriveerden we op het afgesproken ontmoetingspunt. Dinkel mocht ook gewoon mee en voor haar hebben we eerst gewandeld in een groot park en daarna, in de middle of nowhere, leuk gegeten bij een rustieke churrasqueria. Een eenvoudig gelegenheid maar met heerlijk eten...zulke grote lappen vlees! We waren er gelukkig op tijd want even later stonden de mensen buiten in de rij om er te mogen eten.

Het werd een hele leuke dag met prachtig weer. En dat voor de winter.... Heerlijk land toch dat Brazilië.

Vorig weekend deden wij ook weer wat leuks. Rob had opeens een extra lang weekend. Vrijdagmiddag ging het bedrijf dicht zodat iedereen thuis de EK wedstrijd van Brazilië kon kijken en 's maandags was ook al een (lokale) vrije dag want het was een feestdag in Sao Paulo (revolutie dag van SP).
We hebben dus toerist in eigen stad gespeeld en bezochten, met de metro, o.a. de Mercado Municipal. Mega druk en wat ons betreft niet voor herhaling vatbaar. De 'markt' zit in een heel mooi historisch gebouw maar het is er zo'n zootje in de omgeving. Een gekrioel van mensen, vele straatverkopers, heel veel zwervers en bedelaars en op elke straathoek politie. Niet echt gezellig lopen. De markthal met z'n vele kraampjes (meer kleine winkeltjes) was leuk maar veel van hetzelfde qua fruit en kruiden en met vooral erg opdringerige marktkooplui. Maar toch weer leuk om meegemaakt te hebben. De metro is trouwens een uitkomst.

Op maandag gingen we weer naar Ibirapuera park voor onze vaste 'weekend' wandeling en toen bleek er een groot defilé van de diverse (oud)strijdmachten, politie, land- en luchtmacht, marine maar ook brandweer en padvinderij plaats te vinden. De Obelisk op de rotonde voor het park was hun eindpunt.

Dus eerst hebben we deze parade bekeken en daarna genoten van het prachtige weer en de activiteiten in het park. Altijd is er wat te doen en de levendigheid is enerverend. Zalig dat we hier zo dicht bij wonen.

En afgelopen weekend zijn we voor een mini vakantie eropuit getrokken. We waren zaterdag 14 juli alweer 29 jaar getrouwd en wilden dat op gepaste wijze vieren.
Dus Rob nam een dagje vrij en op vrijdagmorgen reden we met Dinkel naar de kust naar Maresias, zo'n 180 km van Sao Paulo vandaan. Qua afstand niet zo heel ver maar door de bergwegen ernaartoe met een aangeven max. snelheid van 40 en 50 km (gecontroleerd door vele lombada electronica's oftewel verkeersdrempels en flitspalen) toch nog een rit van ruim 3 uur. Maar door prachtig Atlantisch regenwoud.

Ik had een diervriendelijke pousada gevonden en als ik zeg diervriendelijk dan bedoel ik dat ook. Niet een hotel voor  alleen kleine hondjes maar een adresje waar alle dieren in soorten en maten welkom zijn. Op ongeveer 10 min lopen van het strand (al mogen er officieel geen honden op het strand, op het laatste stuk werd dit oogluikend toegestaan en tja de straathonden liepen er toch al). We hadden een mooie kamer en heel attent stond er een flesje bubbels voor ons klaar ter gelegenheid van onze trouwdag. En zelfs aan Dinkel was gedacht.

We hebben 's middags lekker op het strand gewandeld en 's avonds gezellig gegeten ergens aan zee.
De volgende dag eerst wat uitgeslapen, toen uitgebreid ontbeten en uiteraard weer heerlijk geluierd op het strand. Vooral Dinkel heeft zich geweldig vermaakt.

's Middags klauterden wij via een uitgezette wandelroute (trilha) de berg op en hadden daar een geweldig uitzicht over de zee en het Atlantisch regenwoud. We glibberden (natte grond....schaduwzijde) via de andere kant van de berg naar beneden waar we bij een mooi strandje en wat huizen bij een klein verscholen restaurantje stopten om laat te lunchen. Toen weer terug klimmen de hoge heuvel over en richting onze pousada. Daar stond,  zoals elke namiddag, een lekkere versnapering voor de gasten klaar. Dus bij het zwembad hiervan wat genuttigd en daarna uitbuiken op de kamer. En 's avonds wederom bij een hondvriendelijk restaurant aan het strand gegeten.

De volgende dag weer van een heerlijk ontbijt genoten, alvast uitgecheckt en weer richting het strand. Om 13.00 uur gingen we terug naar de pousada, hebben daar eerst Dinkel een bad gegeven en al het zand afgespoeld (er was een aparte wasgelegenheid voor honden!) en ondertussen werden de stukken pizza die wij van de avond ervoor als doggybag meegenomen hadden voor ons opgewarmd.

Nog wat drinken erbij besteld en zo genoten wij van een lekkere lunch bij het zwembad. Hierna konden we weer goed doorvoed richting huis. Lekker voor de drukte al werd het vlak voor Sao Paulo weer even file rijden.

Een zalig weekend, voldaan en uitgerust, de batterijen zijn weer opgeladen voor de werkweek. Zo'n weekendje weg houden we erin.

Winter in Brazilië, 26-28 grd, helder blauwe lucht en een stralende zon. 

Wat wil een mens nou nog meer?

(ps: klik op de foto's voor vergroting en op de gekleurde woorden voor de links)