De toerist uithangen

Nog ruim 2 dagen en dan gaat ons bezoek alweer naar huis. Time flies when your having fun. Dan zijn ze hier 3 weken op vakantie geweest. Wij hebben het spreekwoord 'bezoek en vis blijven maar 3 dagen fris' eigenhandig aangepast naar 3 WEKEN fris haha.

Zoals eerder geschreven zijn we vorige week, toen Rob nog vrij was, verder gegaan met het verkennen van de (wijde) omgeving en hingen we o.a. de toerist uit in Holambra. Deze Braziliaanse gemeente komt voort uit een Nederlandse nederzetting en houdt in september (begin van de lente hier) altijd een bloemententoonstelling op een groot evenemententerrein, de Expoflora. En daarvoor had ik kaartjes gekocht. We plakten er gelijk 2 dagen aan vast en verbleven in het parque hotel Villa de Holanda. Op donderdag verkenden wij dit 'Nederlandse' dorp en op vrijdag bezochten wij dus het bloemenfestijn. Verder liet de zon zich van haar goede kant zien en kon ons bezoek eindelijk eens hun badkleding uit de koffer halen. Ff relaxen bij het zwembad van het hotel.

En omdat foto's altijd meer zeggen, hieronder een kleine weergave van de belachelijk vele foto's die wij gemaakt hebben:

Tja, wat zullen we ervan zeggen. Het was super toeristisch maar ergens toch ook wel heeeel leuk.
's Avonds aten we bij een  euh, "authentiek" Nederlandse restaurant en kocht ik daar bij hun bakker nog een pakje speculaasjes. Helaas, ze smaakten toch niet zoals wij gewend zijn. Gelukkig waren de echte Hollandse speculaasjes en (roomboter) stroopwafels al door mijn moeder uit Nederland meegenomen (samen met drop, pepermunt, hagelslag, satésaus en heel veel Indonesische kruiden).

Na deze dagen reden we zaterdagmiddag vanuit Holambra via een omweg richting de hondenkennel om Dinkel op te halen. Maar voordat we haar weer meenamen hebben we daar eerst nog met de eigenaren van het pension gezellig gebarbecued. Wat zitten Ricardo en Wanadis toch op een prachtige locatie, zo'n geweldige plek voor honden. Ik was verbaasd dat Dinkel nog mee terug naar huis wilde met ons :-)

Terug in Sao Paulo besloten we de volgende dag met het prachtige weer te gaan wandelen in 'ons' Ibirapuera Park. Hier waren mijn ouders en Michou nog niet geweest. Maar poeh wat een mensenmassa. Normaliter is het er al druk in het weekend maar nu bleek dat er de Pao de Açúcar marathon (& family run) gehouden werd. Ons bezoek viel wel met hun neus in de boter qua gezelligheid en levendigheid. 

Afgelopen week moest manlief weer werken. Wij wilden graag nog meer van de stad Sao Paulo zien. De keuze viel daarom op een rondrit met de hop on hop off bus, Linha circular turismo. We besloten vanaf het beginpunt in te stappen en namen een Uber naar Placa da Republica in het centrum. Daar stapten we in de dubbeldekker bus en hadden een goed uitzicht vanaf het bovendek.  Zo kregen wij een goed beeld van de stad. Een leuk uitje. Uiteraard werd er die dag ook nog koffiegedronken en uitgebreid geluncht.

De volgende dagen verlopen volgens het zelfde stramien. We lunchen o.a. uitgebreid in de tuin van Casa das Rosas, ontbijten aan de bar bij mijn lokale bakker en de dag erna nog een keertje bij mijn favoriete koffietent. Ook wandelen mijn vader en ik (en de hond) nog een keer naar het grote park. Kijken of er doordeweeks, als het rustiger is, betere foto's gemaakt kunnen worden. We kijken daar ook even bij het Bienal paviljoen waar op dat moment de tentoonstelling 'Afinidades Afertivas' plaatsvindt en werpen een blik naar binnen bij het Ibirapuera auditorium. Beide gebouwen zijn ontworpen door de bekende Braziliaanse architect Oscar Niemeyer.

Op de terugweg worden we overvallen door een korte maar zeer hevige onweersbui. Drijfnat komen we weer thuis en daar blijkt dat mijn moeder wat lekkers van de bakker voor ons klaar heeft staan. Mmmm.

Morgen gaan we dan nog een keer met z'n allen feijoada eten, een authentiek Braziliaanse bonengerecht. 

En dan wordt het echt tijd dat de visite weer op huis aangaat want ik geloof niet dat er nog een kledingstuk is wat mij goed past. Dat wordt weer lijnen geblazen ;-)

(voor vergroting klik op de foto)