Weer terug in NL.

Het afgelopen jaar is er flink geklust in ons flatje. We lieten de boel aardig verbouwen. Wat zijn we toch gezegend met zulke goede vrienden en familie. Toppers zijn het!  Er was al eens flink schoongemaakt door mijn moeder maar toch moest er nog het e.e.a. gebeuren in huis. En zoals altijd wegen de laatste loodjes het zwaarst.

Michou en ik hebben het hele huis (vooral alle ramen & deuren van binnen en buiten gezeemd),  vloeren gedweild, tegels gesopt en verfresten afgekrabt terwijl Rob zich bezighield met de badkamer  en (vooral) het toilet waar nog e.e.a.moest worden afgemaakt en aangesloten. Ook moest er nog iemand komen voor de boiler, was het gas nog afgesloten en verzegeld, werden sim kaarten voor mobiele telefoons afgeleverd en moesten de kastjes voor wireless tv en internet opgehangen en aangesloten worden. Lamellen werden besteld, schuif- & spiegeldeuren voor onze kledingkast werden opgemeten en gekocht en de wasmachine en droger moesten nog een stopcontact krijgen. Het zwevend toilet bleef lekken, gaatjes in muren en rondom verwarmingsbuizen moesten nog opgevuld... afijn er viel genoeg te klussen in huis.

En na 11 jaar uit Nederland weg te zijn geweest moet je weer heel veel regelen. W.d.b. is het hier net zo bureacratisch als alle andere landen waar we gewoond hebben. Zo mochten Mats en ik ons gaan inschrijven bij de gemeente (Rob en Michou hadden dit al eerder gedaan, niet zonder de nodige problemen trouwens), moesten we allemaal onze DigiD's gaan aanvragen (zonder dat ding kan je bijna niets meer), nieuwe bankrekeningen werden geopend, een zorgverzekering diende aangevraagd te worden en daarna moest er bij een huisarts en tandarts ingeschreven te worden. Mats en Michou moesten nog administratieve zaken voor hun studie afhandelen, OV jaarkaarten moesten worden besteld, stufi worden aangevraagd, Mats ging ook al op zoek naar een studentenkamer en ondertussen reden we af en aan naar de Gamma/Praxis/ Bouwhof en Hornbach. Tjonge al die DHZ zaken verdienen goud geld aan ons haha. Maar wat heerlijk dat je alles gewoon in je moederstaal kunt vragen. Zo vertrouwd en toch ook weer niet.

Inmiddels vernamen we ook dat onze container keurig op tijd gearriveerd was in Rotterdam. Precies volgens de planning. Maar nu bleek dat wij de gelukkigen waren waarvan de container gecontroleerd zou gaan worden. M.a.w. de boel werd nog niet vrijgegeven en iemand van de douane kwam onze verhuisraad checken. Gelukkig kon dat plaatsvinden op locatie (lees: ons huis) maar wel pas over 1 week. Afijn, zo hadden we nog even tijd om verder te klussen. Nadeel was wel dat Rob dan niet meer veel tijd overhield om het huis verder in te richten aangezien hij eind van die week naar India zou vertrekken.

Afijn, ondertussen moesten we regelen dat de oplader met 40 ft container hier goed bij ons op de  parkeerplaats kon komen staan en dat er ruimte was om te laden/lossen c.q. te verhuizen. Gelukkig werkten alle buren mee en werden auto's verplaatst en de in-/uitrit vrijgehouden met kliko's (w.d.b. zijn we in een leuke appartementenblok komen wonen en konden we de jaarlijkse portiek-bbq begin juli direct bijwonen...leuke manier om met de buren kennis te maken).

De douanebeambtes arriveerden tegelijkertijd met de verhuizers en onze container en hadden al snel door dat wij keurig meegenomen hadden wat er ook op de inpaklijsten stond. Het was die verhuisdag prachtig weer (uberhaupt is het momenteel een mooie zomer in Nederland) en er werd heerlijk in het zonnetje, onder het genot van een bak koffie, uitgeladen, gecontroleerd en afgeleverd.

De dagen erna stonden in het teken van dozen uitpakken, meubels een plekje geven, kasten inruimen en nog meer dozen uitpakken. Inmiddels zijn alle dozen leeg (al staat er nog wel een hoop troep in de garage en kelderberging) en voelt het al een beetje als 'thuis'. Zodra Mats straks het huis uit is (en zijn zooi meegenomen heeft) kan Michou verder haar kamer inrichten en kan ik ook verder met spulletjes een def. plekje te geven. Maar daar heb ik nog alle tijd voor.

Want eerst gingen Michou en ik, zodra Rob terug kwam uit India, 4 dagen naar Barcelona, een citytripje (foto's en verslag volgen later). Wat een geweldige stad. Een echte aanrader!
Mats ging ondertussen naar Tilburg op kamerjacht (en heeft er een gevonden) en ging gelijk uit met zijn nieuwe huisgenoten.
Verder werd hij lid van een sportschool hier in de buurt (met vestigingen in Tilburg) en is hij daar nu iedere dag te vinden. Op zijn nieuwe opoe fiets trapt hij daar naar toe. Gelukkig is het nog steeds mooi weer  :-)  Ook neef Dennis nam hem mee om een keer samen te sporten bij z'n gym en Michou is iedere dag buiten actief maar dan met de hond.

Want die heeft het naar haar zin hier in NL. Een waar honden PARADIJS!  Wat een verschil met Bangkok. Veel aangenamere temperaturen (voor Dinkel dan), overal mag ze hier bij ons in de omgeving los lopen, hondenparkjes te over, het STRAND, water.  En overal vriendjes om mee te spelen. Mevrouw weet niet wat ze meemaakt. Wat heeft die eigenlijk veel gemist in Thailand. Wat is het dan een genot om hier in Nederland een hond te hebben. Ik betaal nu met liefde  hondenbelasting ;-)

Verder is Michou al een paar keer 's morgens vroeg gaan wandelen met opa en oma, hebben we al 2x een bbq bij vrienden en familie gehad en zijn we 2 weekenden naar de boot geweest. Pffff ook daaraan moet nog heel wat geklust worden. Net het weekend dat ik de boot ga soppen is het ruim 35 grd. Niet te doen. Dinkel lag uitgeput aan board. Niet zo'n succes dus.

De katten zijn inmiddels ook gewend in huis. Cream besloot al van het balkon te springen. Gelukkig wonen we niet hoog. Dus daar moeten we nog een oplossing voor verzinnen en iets van een netje gaan spannen.

En zo rommelen we door. Inmiddels is Rob weer voor 2 weken reizen, Egypte deze keer.

Binnenkort volgt een blogje over ons huis, met voor- en na foto's en zal ik verder schrijven over hoe onze terugkomst verder verloopt en hoe we onze remigratie ervaren.

But so far so good.